نمایش مختصر رکورد

اثر شدت و ویژگی پیش‌فعالی عضلانی بر حداکثر نیرو، سرعت پا و عملکرد پرش عمودی در مردان تمرین‌کرده

dc.contributor.authorباپیران, محسنfa_IR
dc.contributor.authorباپیران, محسنfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorمعتمدی, پژمانfa_IR
dc.contributor.authorمعتمدی, پژمانfa_IR
dc.date.accessioned1399-11-30T13:43:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-18T13:43:58Z
dc.date.available1399-11-30T13:43:57Zfa_IR
dc.date.available2021-02-18T13:43:58Z
dc.date.issued2017-04-21en_US
dc.date.issued1396-02-01fa_IR
dc.date.submitted2015-10-20en_US
dc.date.submitted1394-07-28fa_IR
dc.identifier.citationباپیران, محسن, باپیران, محسن, رجبی, حمید, رجبی, حمید, معتمدی, پژمان, معتمدی, پژمان. (1396). اثر شدت و ویژگی پیش‌فعالی عضلانی بر حداکثر نیرو، سرعت پا و عملکرد پرش عمودی در مردان تمرین‌کرده. فیزیولوژی ورزشی, 9(33), 37-50. doi: 10.22089/spj.2017.1711.1212fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2017.1711.1212
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_950.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/723724
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر شدت و ویژگی پیش‌فعالی عضلانی بر حداکثر نیرو، سرعت پا و عملکرد پرش عمودی در مردان تمرین‌کرده بود‌. بدین‌منظور، 13 نفر از دانشجویان ورزشکار (با میانگین وزنی 76/3±61/70 کیلوگرم، سن 75/69±1/22 سال و قد 15/1±84/174 سانتی‌متر) انتخاب شده و به‌طور متقاطع و کاملاً تصادفی در‌معرض پنج پروتکل متفاوت قرارگرفتند؛ این پروتکل‌ها عبارت بودند از: گرم‌کردن به‌تنهایی، گرم‌کردن و اجرای‌ نیم‌اسکات ایستا با شدت 60 و 90 درصد بیشینه و گرم‌کردن و اجرای پرش عمودی با‌ پنج و 10 درصد یک تکرار بیشینه توسط جلیقۀ وزنه. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس ‌با اندازه‌گیری مکرر نشان می‌دهد که پرش عمودی به‌دنبال اجرای پروتکل پنج درصد جلیقۀ وزنه در‌مقایسه با پروتکل گرم‌کردن به‌تنهایی، به‌طور معناداری (86/10 درصد‌) افزایش یافته است (P=0.003)‌؛ اما در‌مقایسۀ دو‌به‌دوی پروتکل‌ها ‌‌تفاوت معناداری به‌لحاظ آماری مشاهده نمی‌شود. در ارتباط با عملکرد سرعت پا پس از اجرای پروتکل‌های پنج(97/10 درصد)و ده درصد (8/5 درصد)جلیقۀ وزنه نیز در‌مقایسه با پروتکل گرم‌کردن، افزایش معناداری (P=0.02, P=0.04) وجود دارد؛ اما در‌‌‌مقایسۀ دو‌به‌دو‌ی پروتکل‌ها تفاوت معناداری مشاهده نمی‌شود. شایان‌ذکر است که درمورد عملکرد حداکثر نیرو، افزایش معناداری از نظر آماری پس از اجرای پروتکل‌ها در‌مقایسه با پروتکل گرم‌کردن به‌چشم نمی‌خورد. یافته‌ها بیانگر آن است که به‌کارگیری ویژگی ‌الگوی حرکتی‌ در ترکیب با شدت و بار مناسب باعث افزایش عملکرد‌ توانی ـ سرعتی در‌مقایسه با سایر روش‌های گرم‌کردن می‌شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2017.1711.1212
dc.subjectنیرومندسازی پس‌فعالی‌‌fa_IR
dc.subjectپرش عمودیfa_IR
dc.subjectسرعت پاfa_IR
dc.subjectحداکثر نیروfa_IR
dc.subjectویژگی تمرینfa_IR
dc.subjectعصبی و عضلانیfa_IR
dc.titleاثر شدت و ویژگی پیش‌فعالی عضلانی بر حداکثر نیرو، سرعت پا و عملکرد پرش عمودی در مردان تمرین‌کردهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue33
dc.citation.spage37
dc.citation.epage50
nlai.contributor.orcid0000-0002-3276-1598


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد