نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorوحیدی‌نیا, علی‌اصغرfa_IR
dc.contributor.authorمزده, مهردختfa_IR
dc.contributor.authorادمن, صلاح‌الدینfa_IR
dc.contributor.authorچراغی, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-10-02T13:54:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-22T13:54:34Z
dc.date.available1399-10-02T13:54:33Zfa_IR
dc.date.available2020-12-22T13:54:34Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationوحیدی‌نیا, علی‌اصغر, مزده, مهردخت, ادمن, صلاح‌الدین, چراغی, زهرا. (1399). بررسی سطح سلنیوم و روی سرم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده در مقایسه با افراد سالم. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 27(3), 157-163. doi: 10.29252/ajcm.27.3.157fa_IR
dc.identifier.issn2588-722X
dc.identifier.issn2588-7238
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.3.157
dc.identifier.urihttp://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2118-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/699654
dc.description.abstractسابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس بیماری خودایمنی سیستم عصبی مرکزی است که موجب دمیلینه‌شدن و آسیب به آکسون می‌شود. مطالعات انجام‌شده در ارتباط با تأثیر روی و سلنیوم بر پیشگیری یا کاهش حدت علائم این بیماری ضدونقیض است. این مطالعه با هدف مقایسه سطح سلنیوم و روی سرم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده با افراد سالم انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 30 فرد مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده (مورد) با 30 فرد سالم (شاهد) از نظر سطح سرمی روی و سلنیوم مقایسه شدند. موردها و شاهدها به روش همسان‌سازی گروهی از نظر سن، جنس و سابقه استعمال سیگار همسان شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 15 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه مورد و شاهد به ترتیب میانگین سن بیماران 1/5 ± 0/34 و 9/4 ± 8/33 سال (439/0P=)، سطح سرمی روی 71/10 ± 60/83 و 32/21 ± 86/110 میکروگرم در دسی‌لیتر (001/0P<)، سطح سرمی سلنیوم 75/17 ± 58/78 و 18/24 ± 61/ 85 میکروگرم در دسی‌لیتر (102/0P=) بود. طول مدت و شدت بیماری با سطح سرمی سلنیوم همبستگی مثبت اما غیر معنی‌داری نشان داد، درحالی‌که سطح سرمی روی با طول مدت و شدت همبستگی منفی بود، ولی مانند سلنیوم ازنظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد کمبود روی در پاتوژنسیته بیماری مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده نقش داشته باشد، اما با شدت و مدت بیماری ارتباطی ندارد. با وجود پایین‌بودن سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس، این تفاوت از نظر آماری معنی‌داری نبود که ممکن است از حجم نمونه متأثر باشد.  fa_IR
dc.format.extent906
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله پزشكي باليني ابن سيناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Clinical Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.3.157
dc.subjectرویfa_IR
dc.subjectریزمغذی‌هاfa_IR
dc.subjectسلنیومfa_IR
dc.subjectمولتیپل اسکلروزیسfa_IR
dc.subjectنورولوژيfa_IR
dc.titleبررسی سطح سلنیوم و روی سرم در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس نوع عودکننده و فروکش‌یابنده در مقایسه با افراد سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue3
dc.citation.spage157
dc.citation.epage163


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد