بررسی درصد سلول‌های T کمکی ترشح‌کننده اینترفرون گاما و بیان ژن‌های مرتبط در بیماران مبتلابه دیابت شیرین نوع 2

Abstract

سابقه و هدف: در پاتوژنز دیابت شیرین نوع دو (T2DM: Type 2 Diabetes Mellitus) تغییرات سیستم ایمنی اکتسابی دخیل است. سلول‌های T کمکی 1 (Th1: T helper 1) یا سلول‌های T CD4+ از اجزای ایمنی اکتسابی هستند که مهم‌ترین مشخصه آن‎ها ترشح اینترفرون گاما (IFN-γ) می‌باشد. مهم‌ترین اجزای ایمنی اکتسابی هستند که ویژگی آن‌ها ترشح اینترفرون گاما (IFN-γ) است. مطالعه حاضر با هدف بررسی درصد IFN-γ، ارزیابی ژن‌های T-bet، IRF1، RUNX3 و NFκB در سلول‌های T CD4+ و تعیین همبستگی بین آن‌ها و پارامترهای کلینیکی در بیماران انجام گرفته است.

مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، سلول‌های T CD4+ خون محیطی از 40 بیمار و 40 فرد سالم (کنترل) جداسازی شد. درصد سلول‌های T CD4+ ترشح‌کننده IFN-γ با استفاده از فلوسایتومتری و بیان ژن‌های مربوطه با استفاده از Real-time PCR سنجش شد.

یافته‌ها: درصد سلول‌های T CD4+ ترشح‌کننده IFN-γ در بیماران نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری نشان داد (001/0P<). میزان بیان ژن‌های IRF1 و NFκB در بیماران بیشتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 02/0P= و 001/0P<). همبستگی مثبت معناداری بین سلول‌های T CD4+ ترشح‌کننده IFN-γ و ژن‌های IRF1 و NFκB در بیماران مشاهده شد (به ترتیب 001/0P= و 002/0P=). همبستگی مثبت معناداری بین سلول‌های T CD4+ ترشح‌کننده IFN-γ و همچنین IRF1 و NFκB با قند خون و هموگلوبین A1c در بیماران دیده شد (001/0P<). نتیجه‌گیری: با افزایش پاسخ Th1 (تولید IFN-γ و بیان ژن‌های مرتبط) و وجود همبستگی با قند خون، به نظر می‌رسد این عوامل التهابی در پاتوژنز بیماری نقش دارند و استفاده از آنتاگونیست مسیر IFN-γ می‌تواند به‌عنوان راهکار درمانی مطرح شود