نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorجلالی کندری, بهمنfa_IR
dc.contributor.authorاسمعیلی گورچین قلعه, هادیfa_IR
dc.contributor.authorرستمی, شهربانوfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-23T17:41:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-13T17:41:32Z
dc.date.available1399-09-23T17:41:32Zfa_IR
dc.date.available2020-12-13T17:41:32Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی, مرتضی, جلالی کندری, بهمن, اسمعیلی گورچین قلعه, هادی, رستمی, شهربانو. (1399). بررسی ارتباط پلی مورفیسم rs 1800561 ژن CD38 در میزان ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران, 30(191), 102-108.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9260
dc.identifier.issn1735-9279
dc.identifier.urihttp://jmums.mazums.ac.ir/article-1-15219-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/682540
dc.description.abstract  سابقه و هدف: لوسمی لنفوسیتی مزمن، یکی از شایع‌ترین لوسمی‌های بزرگسالان می‌‌با‌شد که با انباشت لنفوسیت‌های نوع B به ظاهر بالغ در خون محیطی و اندام‌های لنفاوی مشخص می‌‌شود. از مهم‌ترین مارکرهای تشخیص و پیش‌آگهی CLL، ژن CD38 است. پلی‌مورفیسم به عنوان یک منبع ژنتیکی عمده از تغییر فنوتیپی درون یک گونه در نظر گرفته می‌شوند و می‌تواند در میزان ابتلا به بیماری دخیل باشد. بر این اساس، بررسی پلی‌مورفیسم ژن CD38 (rs 1800561) در میزان ابتلا و ارتباط آن با پارامترهای بالینی و آزمایشگاهی بیماران CLL مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی جهت تایید ابتلا به بیماری CLL، مارکرهای سطحی CD5، CD19 وCD23  با استفاده از روش ایمنوفنوتایپینگ استفاده شد. پلی‌مورفیسم ژن CD38 در ‌70 بیمار ‌مبتلا به CLL و‌ 70 فرد ‌سالم‌ به ‌عنوان ‌کنترل، با‌ روش ‌ PCRاختصاصی پلی‌مورفیسم ((Tetra-ARMS-PCR مورد‌ مطالعه ‌قرار‌ گرفت. آنالیزهای‌ آماری با ‌استفاده ‌از ‌‌نرم‌افزار 18SPSS و‌ Chi square Pearson انجام‌گرفت. یافته‌ها:  در گروه بیمار، 97 درصد ژنوتیپ طبیعی (CC)، 5/1 درصد هتروزیگوت (CT) و 5/1 درصد هموزیگوت (TT) مشاهده کردیم. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افراد گروه کنترل دارای 5/98 درصد ژنوتیپ طبیعی (CC) و5/1 درصد هتروزیگوت ((CT بودند. میزان فراوانی آلل C و T نیز در دو گروه بیمار و کنترل به ترتیب 9/97 درصد، 1/2 درصد، 3/99 درصد و 7/0 به دست آمد. استنتاج: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، علی‌رغم تفاوت در فراوانی آلل‌های T و C در بین گروه بیماران و افراد سالم، تفاوت معنی‌داری در بروز این پلی‌مورفیسم و خطر ابتلابه بیماری CLL وجود ندارد.fa_IR
dc.format.extent240
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Mazandaran University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectلوسمی لنفوسیتی مزمنfa_IR
dc.subjectژن CD38fa_IR
dc.subjectrs 1800561fa_IR
dc.subjectپلی‌مورفیسمfa_IR
dc.subjectهماتولوژی و آنکولوژیfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط پلی مورفیسم rs 1800561 ژن CD38 در میزان ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeگزارش کوتاهfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد خون شناسی و بانک خون، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران . استادیار، مرکز تحقیقات گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، مرکز تحقیقات ویروس شناسی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، مرکز تحقیقات هماتولوژی، انکولوژی و پیوند مغز استخوان، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue191
dc.citation.spage102
dc.citation.epage108


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد