بررسی ارتباط پلی مورفیسم rs 1800561 ژن CD38 در میزان ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن

Abstract

سابقه و هدف: لوسمی لنفوسیتی مزمن، یکی از شایع‌ترین لوسمی‌های بزرگسالان می‌‌با‌شد که با انباشت لنفوسیت‌های نوع B به ظاهر بالغ در خون محیطی و اندام‌های لنفاوی مشخص می‌‌شود. از مهم‌ترین مارکرهای تشخیص و پیش‌آگهی CLL، ژن CD38 است. پلی‌مورفیسم به عنوان یک منبع ژنتیکی عمده از تغییر فنوتیپی درون یک گونه در نظر گرفته می‌شوند و می‌تواند در میزان ابتلا به بیماری دخیل باشد. بر این اساس، بررسی پلی‌مورفیسم ژن CD38 (rs 1800561) در میزان ابتلا و ارتباط آن با پارامترهای بالینی و آزمایشگاهی بیماران CLL مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی جهت تایید ابتلا به بیماری CLL، مارکرهای سطحی CD5، CD19 وCD23 با استفاده از روش ایمنوفنوتایپینگ استفاده شد. پلی‌مورفیسم ژن CD38 در ‌70 بیمار ‌مبتلا به CLL و‌ 70 فرد ‌سالم‌ به ‌عنوان ‌کنترل، با‌ روش ‌ PCRاختصاصی پلی‌مورفیسم ((Tetra-ARMS-PCR مورد‌ مطالعه ‌قرار‌ گرفت. آنالیزهای‌ آماری با ‌استفاده ‌از ‌‌نرم‌افزار 18SPSS و‌ Chi square Pearson انجام‌گرفت. یافته‌ها: در گروه بیمار، 97 درصد ژنوتیپ طبیعی (CC)، 5/1 درصد هتروزیگوت (CT) و 5/1 درصد هموزیگوت (TT) مشاهده کردیم. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افراد گروه کنترل دارای 5/98 درصد ژنوتیپ طبیعی (CC) و5/1 درصد هتروزیگوت ((CT بودند. میزان فراوانی آلل C و T نیز در دو گروه بیمار و کنترل به ترتیب 9/97 درصد، 1/2 درصد، 3/99 درصد و 7/0 به دست آمد. استنتاج: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، علی‌رغم تفاوت در فراوانی آلل‌های T و C در بین گروه بیماران و افراد سالم، تفاوت معنی‌داری در بروز این پلی‌مورفیسم و خطر ابتلابه بیماری CLL وجود ندارد.