نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزمانه, فرزانهfa_IR
dc.contributor.authorیزدانی چراتی, جمشیدfa_IR
dc.contributor.authorفیاض موقر, افشینfa_IR
dc.contributor.authorشعبانخانی, بیژنfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-23T17:41:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-13T17:41:15Z
dc.date.available1399-09-23T17:41:15Zfa_IR
dc.date.available2020-12-13T17:41:15Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationزمانه, فرزانه, یزدانی چراتی, جمشید, فیاض موقر, افشین, شعبانخانی, بیژن. (1399). تعیین عوامل موثر بر طول مدت بستری بیماران با استفاده از مدل های رگرسیونی پواسن آمیخته. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران, 30(191), 66-80.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9260
dc.identifier.issn1735-9279
dc.identifier.urihttp://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14358-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/682537
dc.description.abstractسابقه و هدف: مدل‌بندی مدت اقامت بیماران در سیستم‌های بهداشتی از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد، اما در ایران مطالعات تخصصی کمی در این زمینه صورت گرفته است. این مطالعه با هدف شناسایی مدل بهینه از میان توزیع‌های پواسن آمیخته در مدلبندی مدت بستری و یافتن عوامل موثر بر آن صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی تعداد 1256 پرونده شامل 15 متغیر مرتبط با مدت زمان بستری بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی ساری در سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. توزیع‌های پواسن-یکنواخت-گسسته و پواسن-لیندلی تعمیم یافته به متغیر مدت زمان بستری در بیمارستان برازش داده شد. یافته‌ها: میانگین مدت بستری 95/4 روز بود. بر اساس نتایج آزمون امتیاز، داده‌ها بیش پراکنده بود (001/0>P). توزیع پواسن لیندلی تعمیم یافته بهترین مدل بود (مقدار آکاییک=61/5994). در این مدل اثر متغیرهای سن، جنس، تاهل، شغل، مرگ، بخش بستری و علت بستری بر طول مدت بستری معنی‌دار بود (05/0>P). بیماران در رده‌های سنی پایین‌تر و بیماران شاغل به طور متوسط مدت بستری طولانی‌تری داشتند. مدت بستری زنان به طور میانگین 40/1 برابر مردان بود. طول مدت بستری به طور متوسط در بخش داخلی 68/2 برابر، جراحی57/1برابر، اورژانس 62/1 برابر و بخش زنان و زایمان 78/0 برابر بیمارانی بود که در بخش انکولوژی بستری شده بودند. بیماری‌های دستگاه عضلانی-اسکلتی با میانگین 51/8 روز بیش ترین مدت بستری را داشتند. استنتاج: با توجه به اینکه تعداد روزهای بستری در بخش‌های متفاوت بیمارستان توزیعی متفاوت دارد، انتخاب یکی از توزیع‌های پواسن آمیخته با برازش بهینه مناسب است.fa_IR
dc.format.extent665
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Mazandaran University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمدت بستریfa_IR
dc.subjectتوزیع آمیختهfa_IR
dc.subjectپواسنfa_IR
dc.subjectپواسن-یکنواختfa_IR
dc.subjectپواسن-لیندلیfa_IR
dc.subjectآمار زیستیfa_IR
dc.titleتعیین عوامل موثر بر طول مدت بستری بیماران با استفاده از مدل های رگرسیونی پواسن آمیختهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي-کاملfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد آمار زیستی، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آمار، دانشکده ریاضی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue191
dc.citation.spage66
dc.citation.epage80


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد