ارزیابی و مطالعه بارهای انفجاری روی عرشه (تیر-دال بتنی) پلهای منظم و ارائه راهکار جدید برای کاهش آسیب

Abstract

عملیات تروریستی در سطح جهان رو به فزونی گذاشته است. در این بین پل‌ها به عنوان شریان­های حیاتی از سازه­های در دسترس برای عملیات تروریستی به حساب می­آیند که البته با توجه به اهمیت آن‌ها لازمست راهکارهایی برای کاهش آسیب­پذیری پل‌ها در برابر بارهای انفجاری ارائه شود. با توجه به گستردگی عرشه­های دوعنصری در ایران و جهان، در این تحقیق رفتار عرشه دوعنصری پل­های بتنی منظم در پلان در برابر بارهای انفجار بررسی شده است. بدین منظور پل شهید صنیع­خانی تهران بر اساس نقشه­های سازه موجود در نرم‌افزار اجزاء محدود آباکوس مدل‌سازی شده و بارهای انفجاری به آن اعمال گردیده است. مواد منفجره در وزن‌های ۴/۴۵، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم و در فواصل ۵/۰، ۲/۱، ۸۳/۱، ۵۴/۲ و ۸1/۳ متری از سطح عرشه دال منفجر شده­ و عملکرد عرشه مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به منظور بهبود عملکرد عرشه در برابر بارهای انفجاری یک سیستم جدیدی پیشنهاد گردید که بدون تغییر در مصالح، عملکرد عرشه در برابر انفجار بهبود یابد. بر اساس نتایج به دست آمده مقدار ایمن و فاصله ایمن مواد منفجره نسبت به عرشه پل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش وزن ماده منفجره منجر به افزایش تغییرمکان ایجاد شده در عرشه پل شده و گسترش خرابی را به دنبال خواهد داشت. هم‌چنین افزایش فاصله ماده منفجره از سطح پل منجر به کاهش خرابی در آن می‌شود. با کاربرد سیستم سازه اصلاح شده، آسیب­پذیری عرشه نسبت به بارهای انفجاری به شدت کاهش می­یابد. بااین‌وجود و با توجه به سهولت اجرا و عدم تغییر قابل‌توجه در مصالح مورد استفاده و هزینه عملیات اجرایی، می­تواند در اجرای عرشه پل‌ها مورد استفاده قرار گیرد.