نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضوانی, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorحقیر, امیر حسینfa_IR
dc.contributor.authorفلاح پور, سهیلfa_IR
dc.contributor.authorابهری, سیناfa_IR
dc.contributor.authorرمیم, طیبfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-11T15:44:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-01T15:44:50Z
dc.date.available1399-09-11T15:44:50Zfa_IR
dc.date.available2020-12-01T15:44:50Z
dc.date.issued2020-03-01en_US
dc.date.issued1398-12-11fa_IR
dc.identifier.citationرضوانی, مجید, حقیر, امیر حسین, فلاح پور, سهیل, ابهری, سینا, رمیم, طیب. (1398). بررسی نتایج درمانی جراحی اپروچ خلفی در بیماران میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 22(1), 396-401.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-9125-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/678611
dc.description.abstractسابقه و هدف: شایعترین علت اختلال نخاعی در بزرگسالان، میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی است. درمان جراحی میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی مانع اختلالات نورولوژیک می شود. روش جراحی انتخابی باید دارای کمترین عوارض همراه با بهترین نتیجه باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی نتایج درمانی جراحی اپروچ خلفی در بیماران میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی انجام شد. مواد و روش ­ها: این مطالعه مقطعی در 93 بیمار میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی در مدت دو سال در بیمارستان الزهرا اصفهان بدون سابقه جراحی ستون فقرات گردنی و تنگی کانال نخاعی که لامینکتومی شدند، انجام گردید. معیار سنجش شدت بیماری، شاخص اصلاح شده انجمن ارتوپدی ژاپن برای تعیین شدت میلوپاتی (وضعیت اندام های فوقانی و تحتانی و وضعیت اسفنگتری) بود. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، شدت بیماری و عوارض جراحی شامل هماتوم، عفونت، علایم عصبی و آسیب دورا بود. بیماران قبل از جراحی و 6 ماه و 12 ماه بعد در درمانگاه ستون فقرات بررسی شدند. یافته­ ها: در این مطالعه 27 مرد و 66 زن با میانگین سنی 10/35±60/06 سال شرکت داشتند. شدت میلوپاتی از 3/78±10/11 در ابتدای مطالعه به 2/9±13/46 و 2/7±13/88 شش ماه و دوازده ماه پس از عمل رسید. در بخش اندام فوقانی، تحتانی و اختلالات حسی، بهبودی معنی داری در بیماران در ماه ششم و ماه دوازدهم مشاهده گردید (0/001>p). عفونت در تعداد کمی از بیماران مشاهده گردید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، استفاده از روش جراحی انتخابی باعث بهتر شدن علائم بیماران میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی در پیگیری شش ماه و یک سال گردید.fa_IR
dc.format.extent548
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمیلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنیfa_IR
dc.subjectاسپوندیلوزیس گردنیfa_IR
dc.subjectشاخص اصلاح شده انجمن ارتوپدی ژاپن.fa_IR
dc.subjectجراحی مغز و اعصابfa_IR
dc.titleبررسی نتایج درمانی جراحی اپروچ خلفی در بیماران میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeهمگروهیfa_IR
dc.contributor.department1- گروه جراحی اعصاب و ستون فقرات، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.department1- گروه جراحی اعصاب و ستون فقرات، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.department1- گروه جراحی اعصاب و ستون فقرات، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.department2- گروه جراحی اعصاب و ستون فقرات، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue1
dc.citation.spage396
dc.citation.epage401


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد