نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقربانی, زکیهfa_IR
dc.contributor.authorحیدری, منصورfa_IR
dc.contributor.authorجعفری‌نیا, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorروحانی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, ابوالفضلfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-11T15:44:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-01T15:44:44Z
dc.date.available1399-09-11T15:44:44Zfa_IR
dc.date.available2020-12-01T15:44:44Z
dc.date.issued2020-03-01en_US
dc.date.issued1398-12-11fa_IR
dc.identifier.citationقربانی, زکیه, حیدری, منصور, جعفری‌نیا, مجتبی, روحانی, مهدی, اکبری, ابوالفضل. (1398). اثر هایپرترمی بر بیان ژن‌های ایفلاکس دارویی MDR1 و MRP4 در سلول‌های سرطانی کولورکتال. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 22(1), 388-395.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-9426-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/678610
dc.description.abstractسابقه و هدف: هایپرترمی به‌ عنوان یکی از درمان‌های نوین و کمکی سرطان، در مهار ترمیم آسیب DNA، افزایش حساسیت پرتویی سلول‌های بنیادی سرطانی، افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی مقاوم به دارو، مهار مسیرهای سیگنالینگ سرطان گزارش شده است که موجب آپوپتوز، سرکوب شدن تکثیر سلول‌های بنیادی سرطانی و اختلال در عملکرد سلولی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر هایپرترمی بر الگوی بیان ژن‌های مقاومت دارویی و بقاء سلولی است. مواد و روش ­ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، دو رده سلولی آدنوکارسینومای کولورکتال انسانی HT-29 وSW-48  کشت داده شد. سلول‌های گروه‌ هایپرترمی و شاهد به مدت 2 ساعت به ترتیب در دمای 42 یا 43 درجه سانتی گراد و 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس اثر هایپرترمی روی بقاء سلول با روش MTT بررسی گردید. همچنین الگوی بیان ژن‌های MDR1 و MRP4 با استفاده از روش qRT-PCR اندازه‌گیری شد. یافته ­ها: هایپرترمی موجب کاهش بقاء سلول‌ها شد اما این کاهش معنی‌دار نبود. هایپرترمی بیان ژن MDR1 را در سلول‌های SW-48 کاهش داد (0/007=p). اگرچه بیان MDR1 در سلول‌های HT-29 به ‌صورت قابل توجهی در 42 درجه سانتیگراد کاهش داشت، اما بین گروه‌های هایپرترمی و گروه کنترل تفاوت معنی داری دیده نشد. همچنین هایپرترمی، هیچ تاثیر معنی‌داری روی بیان ژن MRP4 در رده‌های سلولی SW-48 و  HT-29 نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هایپرترمی بیان ژن‌های مربوط به مقاومت دارویی را کاهش می‌دهد، اما تأثیر معنی داری بر روی بقاء سلول‌ها ندارد.fa_IR
dc.format.extent619
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectژن‌های مقاومت داروییfa_IR
dc.subjectسرطان کولورکتالfa_IR
dc.subjectبیان ژنfa_IR
dc.subjectهایپرترمیfa_IR
dc.subjectتومورزایی.fa_IR
dc.subjectژنتیکfa_IR
dc.subjectبیولوژی سلولی و مولکولیfa_IR
dc.titleاثر هایپرترمی بر بیان ژن‌های ایفلاکس دارویی MDR1 و MRP4 در سلول‌های سرطانی کولورکتالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحقیقیfa_IR
dc.contributor.department1- گروه ژنتیک مولکولی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.department2- گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department1- گروه ژنتیک مولکولی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.department3- گروه میکروبیولوژی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department4- مرکز تحقیقات کولورکتال، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue1
dc.citation.spage388
dc.citation.epage395


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد