| dc.contributor.author | علی ملکی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر منوچهر میرشاهی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر علی‌اکبر پورفتح‌اله | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-24T03:18:16Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-14T03:18:16Z | |
| dc.date.available | 1399-08-24T03:18:16Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-14T03:18:16Z | |
| dc.date.issued | 2006-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | علی ملکی, دکتر منوچهر میرشاهی, دکتر علی‌اکبر پورفتح‌اله. (1384). بررسی اثر آنتی‌بادی‌های منوکلونال ضد پلاسمینوژن انسانی A5E10 ,A4D10 و A3B2 بر سیستم فیبرینولیز. فصلنامه پژوهشی خون, 3(1), 29-36. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1027-9520 | |
| dc.identifier.issn | 1735-8248 | |
| dc.identifier.uri | http://bloodjournal.ir/article-1-65-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/663447 | |
| dc.description.abstract | چکیده سابقه و هدف اصلی‌ترین ترکیب سیستم فیبرینولیز، پیش‌آنزیم پلاسمینوژن می‌باشد که توسط فعال‌کننده‌های مختلفی به فرم فعال خود یعنی آنزیم پلاسمین تبدیل شده و نقش حیاتی خود را که همانا لیز لخته‌های فیبرینی است ایفا می‌کند. نخستین آنتی‌بادی منوکلونال ضد پلاسمینوژن انسانی در سال 1982 توسط پلوپلیس تهیه و اثر آن مطالعه شد. از آن زمان تاکنون محققین متعددی در نقاط مختلف دنیا به تهیه و مطالعه آنتی‌بادی‌های ضد پلاسمینوژن همت‌گماشته‌اند که حاصل تحقیقات‌آن‌ها قابل توجه بوده و زوایای تاریکی از دانش ما را در مورد ساختمان و مکانیسم فعال‌شدن پلاسمینوژن، وضعیت فیزیولوژیک فیبرینولیزو غیره روشن ساخته‌اند. در این تحقیق، اثرات احتمالی سه آنتی‌بادی منوکلونال ضد پلاسمینوژن انسانی A4D10, A5E10 و A3B2 بر سیستم فیبرینولیز و مکانیسم احتمالی اثر آن مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها پس از طی مراحلی نظیر کشت سلول‌های هیبریدومای تولید کننده آنتی‌بادی، تزریق این سلول‌ها به صفاق موش، تهیه آسیت و تخلیص آنتی‌بادی‌ها از آن، با روش‌های مختلفی از جمله ارزیابی چشمی لیز لخته پلاسمایی در حضور آنتی‌بادی‌ها، اندازه‌گیری کمی قطعات DD/E به روش آزمون D ـ دایمر، ارزیابی به روش الیزا با استفاده از سوبسترای سنتتیک S-2251 و غیره اثر این آنتی‌بادی‌ها بررسی شد. یافته‌ها مشاهدات اولیه با استفاده از پلاسمای پولد انسانی نشان داد که دو آنتی‌بادی A5E10 و A4D10 در حضور فعال‌کننده‌های پلاسمینوژن t-PA ، u-PA و SK ، فعالیت سیستم فیبرینولیز را افزایش می‌دهند در حالی‌که آنتی‌بادی A3B2 در حضور این فعال‌کنند‌ه‌ها تأثیری بر سرعت فیبرینولیز ندارد. براساس نتایج به‌دست آمده از اندازه‌گیری کمی قطعات DD/E به روش آزمون D ـ دایمر، اثر افزایشی آنتی‌بادی‌های A4D10 و A5E10 به‌صورت وابسته به دوز است. در آزمون دیگری که توسط سوبسترای سنتتیک S-2251 انجام گرفت مشخص شد که فعال شدن پلاسمینوژن در حضور اوروکیناز و در نتیجه شکسته شدن این سوبسترا در حضور آنتی‌بادی‌های A5E10 و A4D10 افزایش می‌یابد. به علاوه بی‌اثر بودن آنتی‌بادی A3B2 بر فعال شدن پلاسمینوژن در این آزمون نیز تأیید شد. نتیجه‌گیری احتمالا آنتی‌بادی‌های A4D10 و A5E10 با باز کردن فرم ساختاری پلاسمینوژن، فعال شدن آن را در مقابل فعال‌کننده‌های پلاسمینوژن تسهیل می‌کنند. کلمات کلیدی: فیبرینولیز، پلاسمینوژن، آنتی‌بادی منوکلونال، فعال‌کننده‌های پلاسمینوژن | fa_IR |
| dc.format.extent | 261 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه پژوهشی خون | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | The Scientific Journal of Iranian Blood Transfusion Organization | en_US |
| dc.subject | فیبرینولیز | fa_IR |
| dc.subject | پلاسمینوژن | fa_IR |
| dc.subject | آنتی‌بادی منوکلونال | fa_IR |
| dc.subject | فعال‌کننده‌های پلاسمینوژن | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی اثر آنتی‌بادی‌های منوکلونال ضد پلاسمینوژن انسانی A5E10 ,A4D10 و A3B2 بر سیستم فیبرینولیز | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 3 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 29 | |
| dc.citation.epage | 36 | |
