نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپیری زاده, محبوبهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T01:06:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T01:06:07Z
dc.date.available1399-08-24T01:06:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T01:06:07Z
dc.date.issued2018-01-01en_US
dc.date.issued1396-10-11fa_IR
dc.identifier.citationپیری زاده, محبوبه. (1396). بررسی روش های مدیریت ریسک لرزه ای سرمایه گذاری بخش ساختمان در شهرهای لرزه خیز با استفاده از رویکرد قابلیت اطمینان در مهندسی زلزله عملکردی. دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 7(4), 340-351.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5955
dc.identifier.issn2538-1814
dc.identifier.urihttp://dpmk.ir/article-1-152-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656447
dc.description.abstractزمینه و هدف: مدیریت خطرپذیری لرزه ای با تبدیل  آسیب  ناشی از زلزله به مقادیر کمّی خسارات، ضمن ارائه برآورد مناسب از شرایط خطرپذیری موجود، به ارائه راهبردهای مناسب برای کاهش خسارات برای بخش تصمیم گیر اعم از کارفرمای یک پروژه مشخص یا برنامه ریزان شهری در سطح کلان می پردازد.  در مقاله حاضر کاربرد مهندسی زلزله عملکردی با رویکرد قابلیت اطمینان لرزه ای به عنوان ابزاری برای تسهیل تصمیم سازی در مدیریت خطرپذیری سرمایه گذاری بخش ساختمان در شهرهای لرزه خیز بررسی شده است. روش: برای این منظور عملکرد لرزه ای یک ساختمان اداری دوازده طبقه فولادی به عنوان یک نمونه موردی با استفاده از تحلیل قابلیت اطمینان لرزه ای ارزیابی شده است. سپس سه راهبرد مدیریت خطرپذیری شامل کاهش، انتقال و تلفیق کاهش و انتقال خطرپذیری لرزه ای با هدف کاهش خسارات محتمل در طول عمر بهره برداری ساختمان  و حفظ سرمایه گذاری بررسی شده است. برای این منظور شاخص درصد اطمینان از تامین سطح عملکرد ایمنی جانی در زلزله های محتمل در طول عمر بهره برداری ساختمان موردنظر به عنوان شاخص مشترکی بین بخش تصمیم ساز و تصمیم گیر پروژه تعریف شده و تاثیر ارتقای این شاخص از میزان 49% در حالت طراحی آیین نامه ای به میزان 80% در حالت اعمال راهبردهای مدیریت خطرپذیری، بر روی کاهش میزان احتمال وقوع خسارات برای سرمایه گذار ساختمان سنجیده شده است. یافته ها:   در ساختمان موردبررسی با اعمال شرط دستیابی به درصد اطمینان هشتاد درصدی برای تامین هدف عملکردی موردانتظار از سازه مطابق آیین نامه لرزه ای کشور (ایمنی جانی)، میزان خطرپذیری سرمایه کارفرما بین 2 تا 20 درصد برای سطوح مختلف خسارات محتمل کاهش یافته است. همچنین استفاده همزمان از دو راهبرد کاهش  و انتقال خطرپذیری هم به کاهش پنج تا بیست درصدی احتمال به خطر افتادن سرمایه در سطوح مختلف خسارات و هم به کاهش دوره زمانی توقف در فعالیت اقتصادی ساختمان موردنظر در زمان بروز زلزله محتمل کمک نموده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داده است که پیشنهاد استفاده از شاخص کمّی درصد اطمینان از تامین هدف عملکردی به تسهیل تصمیم سازی هم برای کارفرما و هم برای بخش سیاستگذار متولی ساخت و ساز جهت استفاده از راهبردهای مدیریت خطرپذیری با هدف کاهش خسارت و حفظ سرمایه در بخش ساختمان و مسکن کمک می نماید.  fa_IR
dc.format.extent518
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofدانش پیشگیری و مدیریت بحرانfa_IR
dc.relation.ispartofDisaster Prevention and Management Knowledgeen_US
dc.subjectقابلیت اطمینانfa_IR
dc.subjectمدیریت خطرپذیری لرزه‌ایfa_IR
dc.subjectمهندسی زلزله عملکردیfa_IR
dc.subjectخسارتfa_IR
dc.subjectبیمه زلزلهfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی روش های مدیریت ریسک لرزه ای سرمایه گذاری بخش ساختمان در شهرهای لرزه خیز با استفاده از رویکرد قابلیت اطمینان در مهندسی زلزله عملکردیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده فنی ومهندسی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue4
dc.citation.spage340
dc.citation.epage351


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد