نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسدی, سعیدهfa_IR
dc.contributor.authorشرقی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T01:05:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T01:05:32Z
dc.date.available1399-08-24T01:05:32Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T01:05:32Z
dc.date.issued2020-04-01en_US
dc.date.issued1399-01-13fa_IR
dc.identifier.citationاسدی, سعیده, شرقی, علی. (1399). بررسی نقش مکان‌گزینی سرپناه اضطراری و موقت در فضای سبز و بازی بر تاب‌آوری روانی کودکان، مورد مطالعاتی: زلزله 1396 کرمانشاه. دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 10(1), 22-9.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5955
dc.identifier.issn2538-1814
dc.identifier.urihttp://dpmk.ir/article-1-299-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656418
dc.description.abstractزمینه و هدف: رخداد سوانح منجر به تجربه آسیب و ضربه های روانی در جامعه کودکان می شود. به طور میانگین از هر 3 کودک دچار سانحه، یکی از آنها دچار علائم اختلال استرس پس از سانحه می‌گردد. بنابراین برنامه ریزی و مدیریت شرایط گذار از بحران به وضعیت عادی در مرحله اسکان موقت و اضطراری به عنوان نقطه شروع بازتوانی، از اهمیت زیادی برخوردار می گردد. تحقیق حاضر به مبحث مکان گزینی سرپناه اضطراری و موقت در طبیعت و فضای بازی و نقش آن بر تاب آوری روانی و کاهش استرس کودکان سانحه دیده زلزله 1396 کرمانشاه، می پردازد. روش: به دلیل محدودیت های موجود در برقراری ارتباط کلامی با کودک از یک سو و از سوی دیگر اتمام بازه زمانی اسکان موقت و اضطراری در مورد پژوهش، در این تحقیق رویکرد کیفی با ابزار بیان تصویری عکس-روایت و مصاحبه بدون ساختار در حین فرآیند انجام تحقیق، برگزیده شد. فرآیند به صورت سلسله مراتبی و در سه مرحله اجرا گردید. جامعه آماری 35 کودک بین 5-11 سال از جامعه سانحه دیده کرمانشاه بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و تحلیل عاملQ  ،کمّی شده و نحله های فکری در ترجیحات کودکان برای برپایی سرپناه پس از سانحه استخراج شدند.   یافته ها: بر اساس یافته ها، ترجیح تمامی کودکان مورد پژوهش در برپایی سرپناه، فضاهای بازی و سبز بود که دال بر شناخت و کشش درونی کودک به چنین فضاهایی است. در مرحله دوم، مشخص شد که اهمیت فضاهای تعریف شده مانند فضای سبز طراحی شده و فضای سبز و بازی طراحی شده در بین جامعه، بیش از فضاهای سبز طبیعی و فضای سبز و بازی طراحی نشده است. در جایگاه دوم، فضاهایی با امکان بازی در مقابل فضاهای فاقد چنین شرایطی وجود داشت. دلیل مکنون در این بخش، احساس امنیت در فضاهای تعریف شده و نیاز به بازی و فعالیت جسمی است. در مرحله سوم تحقیق مشخص شد که اهمیت ارتباط با همسالان و روابط اجتماعی می تواند بر اولویت فضاهای فاقد اهمیت در مرحله قبل بیافزاید و بر نقش پررنگ ارتباط و حمایت اجتماعی در بازتوانی روانی کودکان صحه گذارد. نتیجه گیری: بر طبق نتایج، در بین جامعه کودکان سانحه دیده کرمانشاه، اولویت مکان گزینی سرپناه پس از سانحه در فضاهای بازی و سبز با امکان بازی، بهبود عملکرد شناختی، فعالیت جسمی و احساس امنیت می باشد. بنابراین بر طبق چارچوب مفهومی تحقیق، سلامت روانی و تاب آوری به دنبال تجربه سانحه برای کودکان در فضاها با چنین قابلیت هایی حاصل خواهد شد.fa_IR
dc.format.extent671
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofدانش پیشگیری و مدیریت بحرانfa_IR
dc.relation.ispartofDisaster Prevention and Management Knowledgeen_US
dc.subjectفضای سبزfa_IR
dc.subjectفضای بازیfa_IR
dc.subjectمکان گزینی سرپناهfa_IR
dc.subjectکودکان سانحه دیدهfa_IR
dc.subjectتاب آوری روانیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی نقش مکان‌گزینی سرپناه اضطراری و موقت در فضای سبز و بازی بر تاب‌آوری روانی کودکان، مورد مطالعاتی: زلزله 1396 کرمانشاهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی ، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue1
dc.citation.spage22
dc.citation.epage9


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد