نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشایان, سیاوشfa_IR
dc.contributor.authorعمونیا, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T01:05:21Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T01:05:22Z
dc.date.available1399-08-24T01:05:21Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T01:05:22Z
dc.date.issued2017-09-01en_US
dc.date.issued1396-06-10fa_IR
dc.identifier.citationشایان, سیاوش, عمونیا, حمید. (1396). تحلیل توسعه پایدار شهری در کلان‌ شهر تهران از دیدگاه مخاطرات ژئومورفولوژیک (مطالعه موردی: منطقه یک شهرداری). دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 7(2), 68-84.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5955
dc.identifier.issn2538-1814
dc.identifier.urihttp://dpmk.ir/article-1-134-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656402
dc.description.abstractزمینه و هدف: یکی از مفاهیم اساسی در رویکردهای پایداری شهر، موضوع مطالعه مخاطرات طبیعی از قبیل ارزیابی عملکرد، پیش‌بینی رفتار مخاطره و مدیریت آن محسوب می‌شود. امروزه مخاطرات طبیعی تهدیدهای خود را بیشتر بر سایه شهرها و محیط‌های پرتراکم انسانی گسترانده و توسعه آن‌‌را بیش از پیش آسیب‌پذیر نموده است. این موضوع در کلان‌شهر بسیار متراکمی چون تهران و به‌ویژه در محیط دامنه‌ای منطقه یک تهران، نمود عینی دارد. روش: این پژوهش برآن است موضوع توسعه پایدار شهری منطقه یک کلان‌شهر تهران را با رویکرد مخاطرات طبیعی، به‌ویژه مخاطرات ژئومورفولوژیک مورد ارزیابی قرار دهد. در این پژوهش ابتدا به کمک مطالعات کتابخانه‌ای اقدام به مفهوم‌سازی از ارزیابی، توسعه پایدار شهری و مخاطرات طبیعی نمود، در گام بعدی به مطالعات میدانی اولیه به منظور شناخت جامع از وضعیت منطقه اقدام نمود و به کمک روش‌ تصمیم‌گیری تحلیل شبکه متناسب با اهداف تحقیق به تجزیه و تحلیل متغیرهای پژوهش و پهنه‎بندی آن‌ها پرداخت و در نهایت ارزیابی توسعه پایدار شهری بر اساس یافته‌ها تعریف و تبیین شد.  یافته‌ها: این تحقیق پیرامون دو بخش اصلی طراحی شد. ابتدا موضوع پهنه‌بندی مخاطرات ژئومورفولوژیک به‌ویژه مسائل دامنه‌ای مورد واکاوی قرار گرفت و در گام بعد ارزیابی توسعه پایدار شهری در چارچوب این دست مخاطرات صورت گرفت. نتیجه‌گیری: چنان‌که نتایج مطالعه از پهنه‌بندی مخاطرات و ارزیابی‌ها نشان داد، منطقه در خطرپذیری بالای 11/73 درصدی قرار دارد. مسائلی چون وزن ساخت و ساز شهری و تشدید مخاطرات طبیعی(برنامه‌ریزی نادرست مسکن)، مسائل بافت‌های فرسوده شهری در برابر مخاطرات طبیعی، شیب‌های غیر استاندارد و آسیب‌های آن و در نهایت  آسیب‌پذیری زمین لغزشی مناطق مسکونی نشان داد که باید در مدیریت کاربری‎ها دقت بیشتری شود و به جایگزینی کاربری‌های مسکونی به کاربری‌های کم خطر پذیر نظیر فضای سبز روی آورد.fa_IR
dc.format.extent1475
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofدانش پیشگیری و مدیریت بحرانfa_IR
dc.relation.ispartofDisaster Prevention and Management Knowledgeen_US
dc.subjectشهر تهرانfa_IR
dc.subjectتوسعه پایدارfa_IR
dc.subjectمخاطراتfa_IR
dc.subjectژئومورفولوژی.fa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتحلیل توسعه پایدار شهری در کلان‌ شهر تهران از دیدگاه مخاطرات ژئومورفولوژیک (مطالعه موردی: منطقه یک شهرداری)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران.ایرانfa_IR
dc.contributor.department،دانشگاه تربیت مدرس،تهران ، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage68
dc.citation.epage84


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد