| dc.contributor.author | اشکاوندی, صدیقه | fa_IR |
| dc.contributor.author | معاضدی, احمدعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | سمنانیان, سعید | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسحق هارونی, هومن | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمدی, طیبه | fa_IR |
| dc.contributor.author | پورمهدی بروجنی, مهدی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:48:12Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:48:12Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:48:12Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:48:12Z | |
| dc.date.issued | 2015-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | اشکاوندی, صدیقه, معاضدی, احمدعلی, سمنانیان, سعید, اسحق هارونی, هومن, محمدی, طیبه, پورمهدی بروجنی, مهدی. (1394). تاثیر متیل پردنیزولون بر یادگیری و حافظه فضایی در موش های نر بالغ مدل تجربی بیماری آلزایمر. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 19(2), 102-110. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2635-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646385 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: متیل پردنیزولون به عنوان یک گلوکوکورتیکوئید مصنوعی، جهت درمان آسیب طناب نخاعی و فعالیت ضد التهابی به کار می رود. در مطالعه حاضر اثر این دارو بر یادگیری و حافظه موش های صحرایی نر بالغ مدل آلزایمر مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر به پنج گروه تقسیم شدند: کنترل؛ تخریب (القاء جریان الکتریکی (5/0 میلی آمپر به مدت 3 ثانیه) به طور دوطرفه در هسته NBM (Nucleus Basalis Magnocellularis) جهت ایجاد مدل آلزایمر)؛ شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القاء جریان الکتریکی)؛ تخریب+متیل پردنیزولون (تخریب+تزریق متیل پردنیزولون به مقدارmg/kg 30)؛ و تخریب+سالین (تخریب +ml 2/0 سالین). یک هفته بعد، موش های صحرایی به مدت 5 روز با دستگاه ماز Y شکل آموزش دیدند. تست حافظه حیوانات یک ماه بعد انجام گرفت.نتایج: آنالیز آماری نشان داد که تخریب دوطرفه هسته NBM در گروه تخریب، یادگیری فضایی را نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش می دهد (01/0>P). هم چنین، وارد کردن الکترود به هسته NBM بدون القاء جریان الکتریکی نسبت به گروه تخریب، اثری بر یادگیری فضایی ندارد (05/0>P) و تزریق متیل پردنیزولون بعد از القاء جریان به طور معنی داری یادگیری فضایی را بهبود می دهد (001/0>P). بین نتایج مربوط به روز پنجم آموزش و تست حافظه یک ماه بعد تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می توان متیل پردنیزولون را به عنوان دارویی مؤثر در بهبود یادگیری در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر معرفی کرد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 301 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | متیل پردنیزولون | fa_IR |
| dc.subject | یادگیری فضایی | fa_IR |
| dc.subject | هسته قاعده ای مینرت | fa_IR |
| dc.subject | گلوکوکورتیکوئید | fa_IR |
| dc.subject | بیماری آلزایمر | fa_IR |
| dc.subject | medicine | fa_IR |
| dc.subject | paraclinic | fa_IR |
| dc.title | تاثیر متیل پردنیزولون بر یادگیری و حافظه فضایی در موش های نر بالغ مدل تجربی بیماری آلزایمر | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شهید چمران اهواز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 19 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 102 | |
| dc.citation.epage | 110 | |
