• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض
    • دوره 10, شماره 2
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض
    • دوره 10, شماره 2
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    مقایسه تأثیرتجویز اکسیتوسین به تنهایی و تجویز توأم اکسی توسین ـ پروپرانولول بر سیر زایمان ـ یک مطالعه تصادفی دوسوکور

    (ندگان)پدیدآور
    کاشانیان, مریمزرین, زهرا
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    195.0کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سابقه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر اکسی‌توسین به تنهایی و همراه با پروپرانولول بر روی القاء و سیر زایمان و میزان سزارین می‌باشد. مواد و رو ش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور شاهددار بر روی 150 زن حامله نولی‌پار با سن حاملگی 41-39 هفته تمام و بیشاپ اسکور مساوی یا کمتر از 5، یک قلو و سفالیک صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول (گروه اکسی‌توسین = 75 نفر) اکسی‌توسین را به میزان 2 هزارم واحد در دقیقه برای بیمار شروع کرده و سپس هر 15 دقیقه 2 هزارم واحد در دقیقه افزوده می‌شد تا زمانی که انقباضات مطلوب ایجاد می‌شد و سپس در همین میزان به مدت 8 ساعت ادامه می‌یافت که در صورت ورود بیمار به فاز فعال زایمان، عمل القاء تا زایمان بیمار ادامه می‌یافت. در غیر این صورت، بیمار به بخش منتقل شده و روز بعد پروتکل فوق در مورد بیمار اجرا می‌شد. با این تفاوت که در صورت عدم ورود به فاز فعال پس از 8 ساعت القاء، بیمار سزارین می‌گردید. در گروه دوم (گروه پروپرانولول= 75 نفر) قبل از شروع القاء به روش فوق mg 2 پروپرانولول به صورت داخل وریدی و آهسته به بیمار تزریق شده و سپس القاء با اکسی تو سین به صورت فوق انجام می‌گردید. در صورتی که بیمار به روز دوم القاء می‌رسید، مجدداً قبل از تزریق اکسی‌توسین، mg 2 پروپرانولول داخل وریدی تزریق می شد. نتایج: بیماران دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، بیشاپ اسکور اولیه و وزن نوزادان با یکدیگر تفاوت معنی‌دار نداشتند. تعداد افرادی که در روز اول القاء زایمان کردند بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (54 نفر در گروه اکسی‌توسین (72%) و 62 نفر درگروه پروپرانولول (6/82%). از میان متغیرهای بررسی شده میانگین مدت زمان رسیدن به انقباضات مطلوب در هر دو روز اول و دوم در گروه پروپرانولول به طور معنی‌داری کوتاه‌تر از گروه اکسی‌توسین بود (87/0 ± 59/2 ساعت در مقابل 2 ± 7/3 ساعت)، (000/0= p ) برای روز اول و در روز دوم 1 ± 8/1 ساعت در مقابل 89/0 ± 9/3 ساعت، (002/0 p
    کلید واژگان
    پروپرانولول
    زایمان القاء شده
    بیشاپ اسکور
    سزارین
    اکسی‌توسین
    عمومى

    شماره نشریه
    2
    تاریخ نشر
    2006-07-01
    1385-04-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی کاشان

    شاپا
    1029-7855
    2008-9821
    URI
    http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-90-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646254

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب