نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرهاشمی, سید مهدیfa_IR
dc.contributor.authorاعرابی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorطالبی, فهیمهfa_IR
dc.contributor.authorنجاتی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorخلجی, فرزانهfa_IR
dc.contributor.authorمطهریان, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:46:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:46:00Z
dc.date.available1399-08-23T22:46:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:46:00Z
dc.date.issued2013-03-01en_US
dc.date.issued1391-12-11fa_IR
dc.identifier.citationمیرهاشمی, سید مهدی, اعرابی, محمد حسین, طالبی, فهیمه, نجاتی, فاطمه, جعفری, زهرا, خلجی, فرزانه, مطهریان, فاطمه. (1391). بررسی تغییرات تاخوردگی پپتید آمیلین انسانی در حضور سرب و سلنیوم. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 16(7), 643-644.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1786-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646182
dc.description.abstractسابقه و هدف: آمیلین هورمون پانکراسی با 37 اسیدآمینه می‌باشد. مشخص شده است که تجمع آمیلین انسانی در پاتوژنز دیابت تیپ 2 دخالت دارد. در این مطالعه تغییر انباشتگی آمیلین در حضور و غیاب سرب و سلنیوم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: پپتید آمیلین انسانی با 1 میلی‌لیتر دی متیل سولفوکسید (DMSO) حل گردید. سپس، با بافر کربس (4/7 :pH) تا غلظتμM 4/0 رقیق گردید. محلول آمیلین بدون عنصر به‌عنوان کنترل در نظر گرفته شد. سلنیوم و سرب به‌ترتیب با غلظت‌های 50 و 10 میکرو مولار به‌طور جداگانه در محلول آمیلین تهیه شدند و گروه آخر شامل ترکیبی از سلنیوم و سرب در محول آمیلین بود. تمام نمونه‌ها در دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد انکوبه شدند. انباشتگی آمیلین با تیوفلاوین T انجام شد و به‌وسیله فلوری‌میتر ثبت شد.نتایج: نتایج به‌دست آمده نشان داد که بعد از 144ساعت انکوباسیون، سلنیوم، رسوب آمیلین را به مقدار 2/30 درصد کاهش داده و سرب نیز 1/23 درصد افزایش می‌دهد (05/0>P). اثر تلفیقی سرب و سلنیوم در مقایسه با گروه سرب، رسوب آمیلین را به اندازه‌ی 52/9 درصد کاهش داد. نتیجه‌گیری: این مطالعات نشان می‌دهد که سلنیوم نه تنها رسوب آمیلین را به‌طور معنی‌داری کاهش می‌دهد، بلکه اثر سمی سرب را نیز مهار می‌کند. در خاتمه شاید بتوان گفت اثرات سمی رسوب آمیلین بر سلول‌های پانکراس توسط سلنیوم مهار می‌شود.fa_IR
dc.format.extent132
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآمیلینfa_IR
dc.subjectدیابت شیرینfa_IR
dc.subjectسربfa_IR
dc.subjectسلنیومfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی تغییرات تاخوردگی پپتید آمیلین انسانی در حضور سرب و سلنیومfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue7
dc.citation.spage643
dc.citation.epage644


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد