نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرجبی‌مقدم, حسنfa_IR
dc.contributor.authorرایگان, فریباfa_IR
dc.contributor.authorنورالدینی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, سید غلامعباسfa_IR
dc.contributor.authorتقدسی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorزاهدی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:45:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:45:02Z
dc.date.available1399-08-23T22:45:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:45:02Z
dc.date.issued2012-10-01en_US
dc.date.issued1391-07-10fa_IR
dc.identifier.citationرجبی‌مقدم, حسن, رایگان, فریبا, نورالدینی, مهدی, موسوی, سید غلامعباس, تقدسی, محسن, زاهدی, مریم. (1391). بررسی میزان تاخیر داخل بیمارستانی درمان فیبرینولیتیکی بیماران انفارکتوس حاد قلبی با صعود قطعه ( ST STEMI) در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 89-1386. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 16(5), 468-475.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1636-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646092
dc.description.abstractسابقه و هدف: درمان فیبرینولیز انفارکتوس حاد میوکارد باید در حداقل فاصله زمانی از شروع بیماری انجام گیرد. چون کاهش تاخیر پیش بیمارستانی اقدام مشکلی است، لذا کاهش تاخیر داخل بیمارستانی مورد تاکید است. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان تاخیر داخل بیمارستانی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال‌های 89-1386 انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 300 بیمار انفارکتوس قلبی با صعود قطعه ST انجام شد. معیار خروج شامل سابقه سکته قبلی، عدم ثبت زمان پذیرش یا شروع فیبرینولیز و بیمارانی بود که با تشخیص بیماری توسط پزشک خارج مرکز ارجاع شده بودند.خصوصیات دموگرافیک، زمان شروع علایم، پذیرش و شروع فیبرینولیز جمع‌آوری شده و تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: از 300 بیمار 3/75 درصد مرد و بیشتر بیماران (7/63 درصد) بالای 55 سال بودند. میانگین تاخیر داخل بیمارستانی حدود 57 دقیقه بود. 63 درصد در محدوده تاخیر نامطلوب بیشتر از 30 دقیقه و 37 درصد در محدوده تاخیر مطلوب داخل بیمارستانی کمتر یا مساوی 30 دقیقه بودند. میانگین تاخیر پیش بیمارستانی 136 دقیقه بود. نیمی از بیماران (7/53 درصد) تاخیر کلی کمتر از 3 ساعت داشتند. ارتباط معنی‌داری بین تاخیر درمانی کلی یا داخل بیمارستانی با مرگ و میر بیمارستانی وجود نداشت. نتیجه‌گیری: اکثر بیماران (63 درصد) تاخیر داخل بیمارستانی بیشتر از حد مطلوب داشته و میانگین DTN time نزدیک به دو برابر مطلوب بود. ‌به‌نظر می‌رسد شناخت و اصلاح عوامل دخیل در تریاژ و اورژانس شامل کادر درمانی و پذیرش بتواند این تأخیر را بهبود بخشد.fa_IR
dc.format.extent198
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectانفارکتوس حاد میوکاردfa_IR
dc.subjectST elevationfa_IR
dc.subjectفیبرینولیزfa_IR
dc.subjectDoor to needlefa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleبررسی میزان تاخیر داخل بیمارستانی درمان فیبرینولیتیکی بیماران انفارکتوس حاد قلبی با صعود قطعه ( ST STEMI) در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال های 89-1386fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue5
dc.citation.spage468
dc.citation.epage475


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد