تعیین شرایط بهینه برای تولید ترکیبات ضد‌قارچی از جدایه بومی باسیلوس سرئوس SB15

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به گسترش عفونت­ های قارچی یافتن ترکیبات ضد­قارچی جدید ضروری است و گونه ­های مختلف باسیلوس به­ دلیل ویژگی­ های زیستی منبع مناسبی برای این منظور است. هدف این مطالعه دست­یابی به­ گونه ­های بومی باسیلوس با توان تولید ترکیبات ضد­قارچی می­ باشد.

مواد و روش­ ها: در این مطالعه گونه­ های باسیلوس از نمونه ­های خاک تیمار شده با حرارت، جداسازی شده و با استفاده از روش انتشار دیسک اثر ضد­قارچی مایع رویی حاصل از کشت براث آن­ ها بررسی شد. شاخص ­های MIC و MFC جدایه­­ منتخب علیه دو قارچ استاندارد سنجیده شد و منحنی رشد آن در مقادیر مختلف دما و pH رسم شد. اثر pH، دما، زمان، منبع کربن و نیتروژن بر تولید ترکیب ضدقارچی توسط جدایه­ منتخب بررسی شده و جدایه با استفاده از تست­ های بیوشیمیایی و مولکولی تعیین هویت شد.

نتایج: از 6 جدایه باسیلوس، 3 جدایه توانایی تولید ترکیب ضد قارچ را داشتند و جدایه Bacillus cereus SB15 بیشترین توان ضد­قارچی را نشان داد. شرایط بهینه تولید ترکیب ضدقارچ توسط این جدایه عبارت بود از: دمایC °37، 7pH=، 48 ساعت انکوباسیون و مانیتول و اوره به­ عنوان بهترین منابع کربن و نیتروژن. MIC و MFC ترکیب ضدقارچی تولیدی علیه آسپرژیلوس نیجر به ­ترتیب برابر 2 و 4 و علیه آسپرژیلوس فلاوس 4 و 16 میلی ­گرم در میلی­ لیتر به ­دست آمد.

نتیجه­ گیری: در مجموع می ­توان گفت باسیلوس­­ جداسازی شده قابلیت مناسبی جهت تولید ترکیب ضدقارچ دارد و می­ توان از آن در راستای تولید ترکیبات ضدقارچی جهت کنترل عفونت­ های قارچی و نیز کنترل قارچ­ ها در صنایع غذایی و محیط استفاده کرد.