بررسی تأثیر عصاره الکلی پیاز گل نرگس (Narcissus tazetta L.) بر شاخص‌های مربوط به عملکرد کلیه

Abstract

سابقه و هدف: گل نرگس غنی از چندین متابولیت ثانویه مختلف از جمله اسانس ­ها، ترینوئیدها، فلانوئید­ها، ترکیبات فنولی، آلکالوئیدها و دارای فعالیت زیستی، خواص دارویی و مورد توجه در صنعت عطرسازی می‌باشد. با توجه به عدم بررسی تأثیر عصاره این گیاه بر کلیه، این مطالعه با هدف بررسی اثر پیاز گل نرگس بر شاخص‌های مربوط به عملکرد کلیه صورت پذیرفت. مواد و روش ­ها: در این مطالعه 20 سر موش صحرایی نر بالغ به ­صورت تصادفی به 3 گروه تجربی و یک گروه شاهد تقسیم شدند. گروه­ های تجربی، عصاره پیاز گل نرگس را با غلظت­ های 50، 100 و mg/kg 150 به ­صورت خوراکی در مدت‌زمان 6 روز دریافت کردند و در روز هفتم از همه گروه­ های موشی خونگیری به عمل آمد و تست­ های عملکردی کلیه بررسی شد. جمع­ آوری داده­ ها با نرم‌افزارSPSS ویرایش 21 صورت گرفته و نتایج به­ صورت میانگین و انحراف معیار ارائه شده است. نتایج: در دوز mg/kg 100 عصاره پیاز گل نرگس، فعالیت پروتئین کل (Total Proteins) کاهش معنی‌داری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (0/01<P). در دوز mg/kg 150 عصاره، فعالیت پروتئین کل و آلبومین (Albumin) کاهش معنی ­داری و کراتینین (Creatinine) افزایش معنی­ داری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (0/05<P). همچنین میزان اوره (Urea) در غلظت mg/kg 150، افزایش معنی ­داری نسبت به گروه شاهد نشان داد (0/01<P). بیلی ­روبین (BUN) در تمامی دوزهای عصاره نسبت به گروه شاهد تغییر معنی­ داری نشان نداد. نتیجه‌گیری: کاهش معنی­دار پروتئین کل و آلبومین و افزایش معنی‌دار اوره و کراتینین، توکسیک‌بودن در دوزهای بالای عصاره پیاز گل نرگس را نشان می­دهد که لازم است جهت بررسی بیشتر، مطالعات بافت‌شناسی انجام پذیرد.