نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعطائی, غزالfa_IR
dc.contributor.authorرهباریان, راهلهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:41:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:41:43Z
dc.date.available1399-08-23T22:41:43Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:41:43Z
dc.date.issued2020-03-01en_US
dc.date.issued1398-12-11fa_IR
dc.identifier.citationعطائی, غزال, رهباریان, راهله. (1398). بررسی اثر سافرانال بر میزان Bax ،Bcl2 و شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 24(1), 10-20.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3873-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645804
dc.description.abstractسابقه و هدف: یکی از شایع­ترین بیماری­های غدد درون­ریز، دیابت نوع یک می­باشد که استرس ­های اکسیداتیو را در بافت بیضه ایجاد می­ کند. امروزه برای درمان دیابت، گرایش به­سوی داروهای گیاهی روز­به ­روز افزایش می­یابد. این مطالعه با هدف بررسی سافرانال بر شاخص ­های آنتی­ اکسیدانت و میزان Bax وBcl2  در موش­های صحرایی انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی به چهار گروه شاهد، شاهد دیابتی و­­ 2 گروه دیابتی تحت تیمار با سافرانال (50 و 100 میلی­ گرم بر میلی ­لیتر، 25 روز تزریق داخل‌صفاقی) تقسیم شدند. گروه­ های دیابتی با یک‌بار تزریق داخل‌صفاقی استرپتوزوتوسین با غلظت 55 میلی­ گرم بر کیلوگرم وزن بدن موش دیابتی شدند. نتایج توسط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 20 و آزمون­ های­ آنالیز واریانس چند متغیره (MANOVA) و آزمون ­های اثرات بین‌گروهی  (Tests of Between-Subjects Effects)و روش داده ­های تکرارشده (Repeated Measure) تحلیل شدند. نتایج: سطح بافتی شاخص Bax و مقدار مالون­ دی­ آلدئید در گروه تحت درمان با غلظتmg/ml  100 سافرانال در مقایسه با گروه تحت درمان با غلظت mg/ml50 سافرانال و گروه شاهد دیابتی کاهش معنی­ داری داشت. در مقدار سطح بافتی شاخص Bcl2 و آنزیم ­های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید­ دیسموتاز و کاتالاز در گروه تحت درمان با غلظت mg/ml 100 سافرانال نسبت به گروه تحت درمان با غلظت mg/ml 50 سافرانال و گروه شاهد دیابتی افزایش معنی­ داری مشاهده شد (0/05>P) که نشان‌دهنده اثر وابسته به دوز سافرانال می ­باشد. همچنین سافرانال موجب کاهش معنی­ داری در میزان قند خون موش­ های دیابتی شد. نتیجه ‏گیری: سافرانال می‌تواند موجب بهبود شاخص ­های آنتی­ اکسیدانی شود و آسیب­ های القاشده توسط دیابت­ در بافت بیضه موش­ های دیابتی را کاهش دهد.fa_IR
dc.format.extent335
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسافرانالfa_IR
dc.subjectBaxfa_IR
dc.subjectBcl2fa_IR
dc.subjectبیضهfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleبررسی اثر سافرانال بر میزان Bax ،Bcl2 و شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue1
dc.citation.spage10
dc.citation.epage20


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد