تأثیر متقابل عقب‌گرد یا جمع‌بندی پاسخ‌ها در الگوی دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی

Abstract

سابقه و هدف: در الگوی دوره بی ­پاسخی روانشناختی زمان پاسخ محرک دوم با کاهش فاصله بین محرک اول و دوم افزایش می­یابد. تاخیر پاسخ به محرک دوم را دوره بی پاسخی روانشناختی می ­نامند. شواهد اثر متقابل عقب­گرد در تناقض با این یافته­ ها نشان داده ­اند که زمان واکنش محرک اول از محرک دوم تاثیر می­ پذیرد. مدل­ های تقسیم ظرفیت که در آن­ها پردازش هم­زمان چند محرک بر خلاف مدل تنگ­ راه امکان­پذیر است، می ­تواند تغییرات پاسخ محرک اول را توجیه کنند. گاهی تغییرات تکلیف اول را می­ توان ناشی از جمع‌بندی پاسخ ­ها دانست؛ پاسخ به محرک اول تا آماده شدن پاسخ به محرک دوم در کانال پردازشی باقی می­ ماند، سپس هر دو محرک هم­زمان پاسخ داده می­ شوند. سوال پژوهش این بود که آیا پیچیدگی تکلیف دوم و دست­کاری فاصله بین محرک ­ها بر زمان پاسخ تکلیف اول در دوره بی‌پاسخی روان‌شناختی تأثیر گذار است یا نه و تغییرات تا چه حدی ناشی از جمع‌بندی پاسخ‌ها است. مواد و روش ­ها: از تکالیف ساده، افتراقی و انتخابی به‌عنوان تکلیف دوم در الگوی دوره بی‌پاسخی استفاده شد و فاصله زمانی بین محرک­ها ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، یا ۱۰۰۰ میلی­ ثانیه بود. نتایج: نوع محرک دوم و فاصله زمانی بین محرک­ ها بر زمان واکنش محرک دوم و همین­ طور محرک اول تأثیرگذار بود. نتیجه­ گیری: تغییرات پاسخ تکلیف اول در گروه ساده با اثر جمع‌بندی بین دو پاسخ سازگار بود، اما در گروه انتخابی بیشتر ناشی از محدودیت ظرفیت و هم‌راستا با الگوی تأثیر متقابل عقب­گرد بود.