نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدرودگر, عباسfa_IR
dc.contributor.authorاربابی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorرضوی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorمحبعلی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorصدر, فخرالدینfa_IR
dc.contributor.authorتشکر, زهرهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:40:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:40:34Z
dc.date.available1399-08-23T22:40:34Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:40:34Z
dc.date.issued2007-10-01en_US
dc.date.issued1386-07-09fa_IR
dc.identifier.citationدرودگر, عباس, اربابی, محسن, رضوی, محمد رضا, محبعلی, مهدی, صدر, فخرالدین, تشکر, زهره. (1386). بررسی تاثیر اسانس گیاه درمنه (Artemisia sieberi) بر زخم های حاصل از لیشمانیا ماژور در موش BALB/c. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 11(3), 52-56.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-51-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645703
dc.description.abstractسابقه‌ و هدف: با توجه به شیوع لیشمانیوز جلدی در مناطق مختلف جهان و ایران و نظر به اینکه ترکیبات پنج­ظرفیتی آنتی­موان که برای درمان این بیماری به کار می­رود دارای عوارض جانبی متعددی می­باشد، استفاده از گیاهان دارویی مورد تاکید قرار گرفته است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیرگیاه دارویی درمنه بر روی زخم­های حاصل از لیشمانیا ماژور در موش آزمایشگاهی نژاد BALB/c در دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام گرفت. مواد و روش ­ ها: تحقیق با طراحی تجربی صورت گرفت. غلظت­های 1، 3 و 5 درصد اموسیون هیدروالکلی گیاه درمنه ( Artemisia sieberi ) بر روی 5 گروه 10 تایی موش سفید کوچک که قبلا توسط پروماستیگوت­های زنده و فعال لیشمانیا ماژور ( MHOM/64/IR/ER75 ) زخمی شده بودند مورد آزمایش قرار گرفت. سه گروه 10 تایی از جمعیت موش­ها به گروه­های تجربی (دریافت­کننده­ی غلظت­های 1، 3 و 5 درصد) و 20 سر موش دیگر در 2 گروه 10 تایی به گروه­های کنترل (بدون هرگونه مداخله و تجویز الکل 80 درصد) تقسیم شدند. کلیه­ی موش­ها به منظور مشاهده­ی میکروسکوپی آماستیگوت مورد آزمایش قرارگرفتند و در صورت مثبت بودن تحت درمان واقع شدند. درمان به شکل موضعی سه بار در روز و حداکثر به مدت 30 روز انجام شد. در پایان هر 10 روز قطر زخم­ها تعیین و از نظر وجود آماستیگوت­ها مورد بررسی قرار گرفتند. تغییرات قطر زخم­ها در هریک از گروه­ها با استفاده از آزمون­های آماری Paired t-test ، ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : بهبودی کامل بعد از پایان دوره­ی 30 روزه درمان در هیچ­کدام از موش­های تحت درمان با غلظت­های مورد بررسی درمنه مشاهده نشد و آزمایشات میکروسکوپی نمونه­های گرفته شده از موش­های مورد بررسی مثبت بود. نتیجه ­ گیری : اسانس درمنه در غلظت­های 1، 3 و 5 درصد در درمان زخم لیشمانیا ماژور موثر نمی­باشد و اموسیون گیاهی درمنه درکاهش قطر زخم­ها و کاهش معنی­دار اجسام لیشمن زخم موش­ها پس از پایان دوره­ی درمانی بی­تاثیر بود.fa_IR
dc.format.extent183
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectلیشمانیا ماژورfa_IR
dc.subjectاسانسfa_IR
dc.subjectدرمنهfa_IR
dc.subjectموش BALB/cfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر اسانس گیاه درمنه (Artemisia sieberi) بر زخم های حاصل از لیشمانیا ماژور در موش BALB/cfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue3
dc.citation.spage52
dc.citation.epage56


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد