| dc.contributor.author | سعیدی پور, صدری | fa_IR |
| dc.contributor.author | رفیعی راد, مریم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:38:30Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:38:30Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:38:30Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:38:30Z | |
| dc.date.issued | 2020-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-03-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سعیدی پور, صدری, رفیعی راد, مریم. (1399). اثر ضداضطرابی آلفاپینن در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی نر بالغ. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 24(3), 253-245. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3863-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645531 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: باتوجه به عوارض جانبی داروهای شیمیایی ضداضطراب، در این پژوهش تأثیر آلفاپینن بر رفتارهای اضطرابی در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 40 سر موش صحرایی نر (نژاد ویستار) در 5 گروه: کنترل، شاهد (دریافت‌کننده حلال آلفاپینن)، دریافت‌کننده دوز 2 و 4 میلی‌گرم / کیلوگرم آلفاپینن و گروه دریافت‌کننده دوز 10 میلی‌گرم / کیلوگرم دیازپام تقسیم گردیدند. داروها به‌مدت دو هفته به‌صورت درون‌صفاقی تجویز شدند. در پایان این دوره، اضطراب با استفاده از مدل ماز بعلاوه‌ای‌شکل مرتفع مورد سنجش قرار گرفت و غلظت مالون دی‌آلدئید، تیول و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت هیپوکامپ اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: آلفاپینن در گروه‌های دریافت‌کننده دوزهای 2 و 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم آلفاپینن به‌طور معنی‌داری منجر به افزایش درصد ورود به بازوی باز (0/001P<) شد و درصد زمان سپری‌شده در بازوی باز از (0/05P<) به (0/01P<) در مقایسه با گروه کنترل و دیازپام تغییر کرد و تجویز آلفاپینن موجب کاهش معنی‌داری در غلظت (0/001P<) MDA و افزایش معنی‌داری در میزان تیول (0/01P<) (0/05P<) و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (0/001P<) شد.
نتیجه‌گیری: آلفاپینن اثر کاهشی بر واکنش‌های اضطرابی نشان داد که مشابه با اثرات ضداضطرابی دیازپام بود. آلفاپینن احتمالاً با اتصال به جایگاه بنزودیازپین‌های موجود در گیرنده‌های گابا A و نیز با اثر آنتی‌اکسیدانی اثر خود را اعمال می‌نماید. | fa_IR |
| dc.format.extent | 304 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | اضطراب | fa_IR |
| dc.subject | آلفاپینن | fa_IR |
| dc.subject | دیازپام | fa_IR |
| dc.subject | موش صحرایی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | اثر ضداضطرابی آلفاپینن در مقایسه با دیازپام در موش صحرایی نر بالغ | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه زیست‌شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایذه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه زیست شناسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایذه، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 24 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 253 | |
| dc.citation.epage | 245 | |
