نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارعی یزدلی, محدثهfa_IR
dc.contributor.authorاسلامی, گیلداfa_IR
dc.contributor.authorمیرصفایی, هاجرfa_IR
dc.contributor.authorزندی, هنگامهfa_IR
dc.contributor.authorشکوهی فر, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorکیانی, معصومهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:38:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:38:18Z
dc.date.available1399-08-23T22:38:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:38:18Z
dc.date.issued2017-01-01en_US
dc.date.issued1395-10-12fa_IR
dc.identifier.citationزارعی یزدلی, محدثه, اسلامی, گیلدا, میرصفایی, هاجر, زندی, هنگامه, شکوهی فر, مرضیه, کیانی, معصومه. (1395). شیوع مقاومت آمینوگلیکوزیدی و حضور ژن ant (2”)-I در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های زخم سوختگی شهر یزد طی سال های 1393 تا 1394. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 20(6), 532-538.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3227-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645512
dc.description.abstractسابقه و هدف: پسودوموناس آئروژینوزا یکی از مهم­ترین عوامل ایجاد کننده عفونت­ های اکتسابی بیمارستانی، به ­ویژه در بخش ICU و سوختگی، می ­باشد. غیرفعال­سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزیدها توسط آنزیم­ های تغییردهنده آنها در پسودوموناس آئروژینوزا مکانیسم اصلی مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزید­ها می ­باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع مقاومت آمینوگلیکوزیدی و ژن ant (2”)-I در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه ­های سوختگی می­ باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه مقطعی از تیر 1393 تا فروردین 1394، 73 جدایه پسودوموناس آئروژینوزا جدا گردید. در ابتدا نمونه­ های زخم سوختگی کشت داده شده و کلونی­ های مشکوک با روش­ های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سنجش حساسیت آمینوگلیکوزیدی جدایه ها به­ روش دیسک دیفیوژن مطابق با CLSI صورت گرفت. با انجام PCR حضور ژن ant (2”)-I بررسی گردید. نتایج: در این مطالعه از 73 بیمار مورد مطالعه 54/8 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 2/25±29 سال بود. میزان مقاومت به آنتی­ بیوتیک­ های مختلف بدین شرح بود: کانامایسین 89 درصد، جنتامایسین 67/1 درصد، آمیکاسین 60/3 درصد، و توبرامایسین 58/9 درصد. نتایج PCR نشان داد که 63 ایزوله (86/3 درصد) حامل ژن ant (2”)-I بودند. نتیجه ­گیری: نتایج مطالعه نشان می­ دهد که در نمونه­ های پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی مقاومت نسبت به آمینو­گلیکوزید­ها بالا بوده، ژن ant (2”)-I به­ طور گسترده مشاهده شده و ارتباط معنی­ داری با مقاومت به آمینوگلیکوزید­ها دارد.fa_IR
dc.format.extent222
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپسودوموناس آئروژینوزاfa_IR
dc.subjectمقاومت آمینوگلیکوزیدیfa_IR
dc.subjectژن ant (2”)-Ifa_IR
dc.subjectزخم سوختگیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleشیوع مقاومت آمینوگلیکوزیدی و حضور ژن ant (2”)-I در پسودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های زخم سوختگی شهر یزد طی سال های 1393 تا 1394fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت و ایمنی غذا، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت و ایمنی غذا، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزدfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue6
dc.citation.spage532
dc.citation.epage538


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد