بررسی اثر عصاره متانولی گیاه سیر بر روی میزان ترشح اسید و پپسین معده در موش صحرایی

Abstract

سابقه و هدف: سیر به طور وسیعی در جوامع دنیا و به ویژه جامعه ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیاری از افرادی که التهاب و یا زخم معده دارند بر این باورند که با مصرف این گیاه در رژیم غذایی خود بر میزان ناراحتی‌شان افزود می‌شود. لذا با توجه به تعیین نقش دارویی سیر در درمان و پیشگیری انواع بیماری‌ها که باعث استفاده روزافزون از این گیاه در ایران و جهان شده است، این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره آن بر میزان ترشح اسید و پپسین معده انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی دو گروه 12تایی موش صحرایی ( Rat ) انجام شد. (گروه کنترل و گروه سیر) حیوانات را به دنبال بیهوش کردن با تزریق داخل صفاقی mg/kg 50 تیوپنتال سدیم (نسدونال) تراکئوستومی، لاپاراتومی و گاسترودئودنوستومی نموده و از طریق مجرای گاسترودئودنوستوم عصاره گیاه سیر با دوز mg/kg 100 به گروه سیر داده شد. ترشحات معده به روش wash out با یک بار شستشوی ترشحات به بیرون (لاواژ) به دست آمد که شامل دو مورد، پایه اول (15دقیقه بعد از رفع استرس) و پایه دوم (30 دقیقه بعد از رفع استرس) می‌باشد. اسید ترشحات لاواژ شده به روش تیتریمتری بر حسب میکرومول اسید در 15 دقیقه و پپسین این ترشحات بر حسب میکروگرم پپسین در 15 دقیقه، به روش Anson اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره گیاه سیر میزان ترشح اسید معده را در هر دو پایه اول و دوم نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش می‌دهد (001/0 > p ) ولی تاثیری بر میزان ترشح پپسین معده در پایه‌های اول و دوم نداشت (05/0 < p ). افزایش میزان ترشح اسید معده ارتباطی با جنس موش مورد آزمایش نداشت و تفاوتی بین موش‌های نر و ماده مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: گیاه سیر سبب افزایش ترشح اسید معده در موش صحرایی شده و تاثیری بر میزان ترشح پپسین معده در این حیوان ندارد.