| dc.contributor.author | صادقی فرد, مینا | fa_IR |
| dc.contributor.author | امینی, کیومرث | fa_IR |
| dc.contributor.author | نصر, جواد | fa_IR |
| dc.contributor.author | یحیی رعیت, رامک | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:36:53Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:36:53Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:36:53Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:36:53Z | |
| dc.date.issued | 2016-11-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-08-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صادقی فرد, مینا, امینی, کیومرث, نصر, جواد, یحیی رعیت, رامک. (1395). فراوانی ژن های Set1 A و Set1 Bدر سویه های بالینی شیگلا سونئی به روش Multiplex-PCR. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 20(5), 435-440. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3175-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645385 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: شیگلا از عوامل شایع مرگ و میر در کودکان است. مطالعات اخیر در ایران نشان داده است که شیگلا از عوامل مهم دیسانتریه باسیلی می باشد. Set1B و set1A از ژن های مهم ویرولانس شیگلا محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن‌های set1B و set1A در سویه های باکتریایی جداشده از افراد مبتلا به اسهال دیسانتری با روش Multiplex-PCR می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 60 سویه شیگلا از مراکز طبی اطفال تهران جمع‌آوری گردید. پس از تایید سویه ها با استفاده از روش های استاندارد بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، مقاومت ضد میکروبی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسیسیلین کلاوولانیک اسید، تتراسایکلین، سفیکسیم، سفتریاکسون، سفپیم و کوتریموکسازول با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، وجود ژن های ویرولانس set1B و set1Aبا روشmultiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: تمامی 60 ایزوله به عنوان شیگلا سونئی مورد تایید قرار گرفتند. بیشترین مقاومت به دیسک های آنتیبیوتیکی کوتریموکسازول و سفکسیم با فراوانی 50 درصد و بیشترین حساسیت نسبت به آنتیبیوتیک تتراسایکلین (95 درصد) مشاهده شد. فراوانی ژن set1A بهروش Multiplex-PCR، 18 سویه (30 درصد) و ژن set1B (0 درصد) بود.
نتیجه گیری: تفاوت های نتایج این مطالعه با سایر مطالعات به علت فاصله جغرافیایی و تفاوت در نوع سروتیپ می باشد. هم چنین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شیوع ژن set در این نمونه ها می تواند معیاری جهت تشخیص مستقیم شیگلا در نمونه باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 176 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | شیگلا سونئی | fa_IR |
| dc.subject | Set A | fa_IR |
| dc.subject | Set B | fa_IR |
| dc.subject | Multiplex PCR | fa_IR |
| dc.subject | medicine | fa_IR |
| dc.subject | paraclinic | fa_IR |
| dc.title | فراوانی ژن های Set1 A و Set1 Bدر سویه های بالینی شیگلا سونئی به روش Multiplex-PCR | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه میکروب‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران. | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه میکروب‌شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران. | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 20 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 435 | |
| dc.citation.epage | 440 | |
