فراوانی ژن های‌‎ Set1 A ‎و ‌‎ Set1 Bدر سویه های بالینی شیگلا سونئی به روش ‌Multiplex-PCR

Abstract

سابقه و هدف: شیگلا از عوامل شایع مرگ­ و میر در کودکان است. مطالعات اخیر در ایران نشان داده است که شیگلا از عوامل مهم دیسانتریه باسیلی می ­باشد. Set1B و set1A از ژن­ های مهم ویرولانس شیگلا محسوب می­ شوند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن‌های set1B و set1A در سویه­ های باکتریایی جداشده از افراد مبتلا به اسهال دیسانتری با روش Multiplex-PCR می باشد.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه توصیفی­ مقطعی تعداد 60 سویه شیگلا از مراکز طبی اطفال تهران جمع‌آوری گردید. پس از تایید سویه­ ها با استفاده از روش­ های استاندارد بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، مقاومت ضد میکروبی آنها نسبت به آنتی­ بیوتیک­ های آموکسی­سیلین کلاوولانیک اسید، تتراسایکلین، سفیکسیم، سفتریاکسون، سفپیم و کوتریموکسازول با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، وجود ژن­ های ویرولانس set1B و set1Aبا روشmultiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: تمامی 60 ایزوله به ­عنوان شیگلا سونئی مورد تایید قرار گرفتند. بیشترین مقاومت به دیسک­ های آنتی­بیوتیکی کوتریموکسازول و سفکسیم با فراوانی 50 درصد و بیشترین حساسیت نسبت به آنتی­بیوتیک تتراسایکلین (95 درصد) مشاهده شد. فراوانی ژن set1A ‎به­روش Multiplex-PCR، 18 سویه (30 درصد) و ژن set1B‎ (0 درصد) بود.

نتیجه ­گیری: تفاوت ­های نتایج این مطالعه با سایر مطالعات به­ علت فاصله جغرافیایی و تفاوت در نوع سروتیپ می­ باشد. هم­ چنین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شیوع ژن set در این نمونه­ ها می­ تواند معیاری جهت تشخیص مستقیم شیگلا در نمونه باشد.