نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصدوقی, سید دامونfa_IR
dc.contributor.authorچمی پا, مژگانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:36:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:36:31Z
dc.date.available1399-08-23T22:36:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:36:31Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationصدوقی, سید دامون, چمی پا, مژگان. (1395). بررسی اثر عصاره آبی خیار دریایی و میدان الکترومغناطیس با بسامد پایین بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا (Aβ1-42) در موش های صحرایی دیابتی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 20(1), 1-10.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2964-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645356
dc.description.abstractسابقه و هدف: آمیلوئید بتا در مغز بیماران دیابتی افزایش می­ یابد. باتوجه به اینکه میدان ­های الکترومغناطیس اثرات متفاوتی بر فرایندهای زیستی دارند، این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره خیار دریایی توام با میدان الکترومغناطیس بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا در موش­ های صحرایی دیابتی انجام شد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر به 7 گروه مساوی شاهد سالم و شاهد دیابتی (آب مقطر)، دیابتی 1 (mg/kg100 عصاره)، دیابتی 2 (mg/kg100 عصاره + EMF 10 گاؤس)، دیابتی 3 (mg/kg100 عصاره + 400EMF)، دیابتی 4 (10 EMF)، و دیابتی 5 (400 EMF) تقسیم شدند. موش ­ها با تزریق داخل صفاقی آلوکسان دیابتی شدند. گروه­ های دیابتی 2 تا 5 روزانه 60 دقیقه در معرض میدان الکترومغناطیس بودند. در روزهای 1، 15 و 30­ سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا اندازه­ گیری شد. نتایج: سطح گلوکز، انسولین و آمیلوئید بتا در نمونه­ های دیابتی 1 و 2 در روزهای 15 و 30 در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی­داری داشت. هم­ چنین، سطح گلوکز و انسولین در نمونه­ های دیابتی 3 و 4 در روزهای 15 و 30 در مقایسه با شاهد دیابتی اختلاف معنی­ داری داشت. در نمونه­ های دیابتی 4 این اختلاف برای آمیلوئید بتا در روز 30 معنی دار بود. در روزهای 15 و 30 افزایش معنی ­دار در سطح گلوکز و کاهش معنی­ دار در سطح انسولین و آمیلوئید بتا بین نمونه ­های دیابتی 5 و شاهد دیابتی مشاهده شد (P< 0/05). نتیجه­ گیری: تزریق عصاره به نمونه ­های دیابتی، سطح سرمی گلوکز را کاهش داده و سطح انسولین و آمیلوئید بتا را افزایش داد. این اثرات در کاربرد همزمان با میدان الکترومغناطیس 10 گاؤس تشدید شد.fa_IR
dc.format.extent321
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectخیار دریاییfa_IR
dc.subjectمیدان الکترومغناطیسfa_IR
dc.subjectآمیلوئید بتاfa_IR
dc.subjectانسولینfa_IR
dc.subjectگلوکزfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleبررسی اثر عصاره آبی خیار دریایی و میدان الکترومغناطیس با بسامد پایین بر سطح سرمی انسولین، گلوکز و پروتئین آمیلوئید بتا (Aβ1-42) در موش های صحرایی دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوشیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage10


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد