نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدلاوری, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorدلیمی اصل, عبدالحسینfa_IR
dc.contributor.authorغفاری فر, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorصدرایی, جاویدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:35:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:35:46Z
dc.date.available1399-08-23T22:35:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:35:46Z
dc.date.issued2013-10-01en_US
dc.date.issued1392-07-09fa_IR
dc.identifier.citationدلاوری, مهدی, دلیمی اصل, عبدالحسین, غفاری فر, فاطمه, صدرایی, جاوید. (1392). تاثیر آلوئه امودین بر رشد و القای آپوپتوز در پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 17(5), 422-428.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2050-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645289
dc.description.abstractسابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری­های اندمیک در برخی از نقاط ایران است. استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی به­عنوان داروهای خط اول درمان، با محدودیت­ها و عوارض جانبی متعددی همراه می­باشد. از این­رو، همواره تلاش برای یافتن روش­های درمانی جدید و ﻣﺆثر مورد نظر است. در پژوهش حاضر، تاثیر آلوئه امودین بر رشد پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون­تنی مورد ارزیابی قرار گرفت. هم­چنین، تاثیر آلوئه امودین در روند القا آپوپتوز در پروماستیگوت­های انگل سنجیده شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه­ی تجربی غلظت­های مختلف ( 40، 80، 120 و 160 میکروگرم بر میلی­لیتر ) از آلوئه امودین در سه زمان (24، 48 و 72 ساعت) بر پروماستیگوت­های انگل تاثیر داده شده و با استفاده از شمارش تعداد انگل IC50 محاسبه شد. هم­چنین، برای تعیین درصد پروماستیگوت­های زنده پس از افزودن آلوئه امودین از روش MTT استفاده شد. در ادامه با استفاده از آزمون فلوسایتومتری میزان آپوپتوز در سه غلظت (40 ،80 و120 میکروگرم بر میلی­لیتر ) بررسی شده و درصد آپوپتوز اولیه، تاخیری و نکروز مشخص شد. نتایج: آلوئه امودین دارای اثر ممانعت­کنندگی بر رشد پروماستیگوت­های انگل است و میزان IC50 79/52 میکروگرم بر میلی­لیتر تعیین شد. هم­چنین، نتایج حاصل از آزمون فلوسایتومتری نشان داد که آلوئه امودین باعث القای آپوپتوز اولیه و تاخیری در پروماستیگوت لیشمانیا ماژور می­شود. نتیجه­گیری: آلوئه امودین دارای اثرات ضد لیشمانیایی بوده و با توجه به اینکه ماده­ای با منشا گیاهی است، می­تواند به­عنوان دارویی جدید در بررسی­های درون­تنی مورد بررسی قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent645
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectلیشمانیا ماژورfa_IR
dc.subjectآلوئه امودینfa_IR
dc.subjectفلوسایتومتریfa_IR
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectMTTfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleتاثیر آلوئه امودین بر رشد و القای آپوپتوز در پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue5
dc.citation.spage422
dc.citation.epage428


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد