• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض
    • دوره 11, شماره 2
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض
    • دوره 11, شماره 2
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    جداسازی نوکاردیا از نمونه های خلط و مایع حبابچه ای برونش مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه کننده به مراکز مبارزه با بیماریهای ریوی شهر اصفهان در سال 1384

    (ندگان)پدیدآور
    فقری, جمشیدقربانی, عبدالصمد
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    135.8کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سابقه و هدف: نشانه­های بالینی و رادیولوژیکی نوکاردیوز ریوی مشابه سایر بیماری ­ه ای مزمن ریوی بوده و تشخیص قطعی و درمان را با مشکل مواجه می ­ سازد. با توجه به عدم اطلاع کافی از میزان پیدایش این بیماری در جامعه ایران این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نوکاردیوز ریوی با استفاده از جداسازی نوکاردیا از نمونه ­ های خلط و مایع آلوئلی برونش ( Bronchoalveolar Lavage - BAL ) مبتلایان به عفونت ریوی مراجعه­کننده به مراکز مبارزه با بیماری­های ریوی شهر اصفهان در سال 1384 انجام پذیرفت. مواد و روش ­ ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی نمونه ­ های قابل قبول 200 نفر از بیماران واجد شرایط مراجعه ­ کننده به مراکز مذکور شامل 90 نمونه مایع حبابچه ­ ای برونش (BAL) و 110 نمونه خلط صبحگاهی انجام گردید . پس از تهیه لام مستقیم، کشت نمونه‎ها در محیط آگار پارافین، رنگ ­ آمیزی اختصاصی نمونه ­ ها با اسید فاست و انجام آزمون ‎های افتراقی، میزان نوکاردیوز ریوی در این افراد بررسی و نتایج ثبت گردید. سپس داده‎ها با آزمون دقیق Fisher مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 5/53 درصد از بیماران را مردان و 5/46 درصد را زنان تشکیل می ­ دادند. از 200 نمونه مورد مطالعه، 8 مورد (4 درصد) نوکاردیا جدا شد. گونه ­ی به دست آمده با استفاده از آزمون­ های افتراقی هیدرولیز اوره، نشاسته و اسیدهای آمینه، آ ستروئیدس تشخیص داده شد. پراکندگی بیماری بر حسب جنس نشان می ­ دهد از مجموع 107 بیمار مرد، 6 نفر (6/5 درصد) و از مجموع 93 بیمار زن، 2 نفر (2/2 درصد) مبتلا به نوکاردیوزیس بودند. همچنین رابطه­ی معنی­داری بین سن، جنس و شغل با ابتلا به نوکاردیوزیس دیده نشد. نتیجه­گیری: شیوع 4 درصد نوکاردیا در نمونه­های خلط و مایع برونش مبتلایان به عفونت­های ریوی به دست آمد که از ارقام مورد انتظار بالاتر است. کوتاهی در تشخیص این بیماری می­تواند منجر به پیشرفت بطئی آن در افراد و اجتماع گردد. نظر به اینکه نشانه­های بالینی و رادیولوژیک عفونت نوکاردیوز ریوی شبیه به عفونت­های سلی و قارچی است ولی درمان آن کاملا با عفونت­های ذکر شده متفاوت می­باشد، لازم است متخصصان بالینی در موارد خاص نظیر افراد در معرض خطر و بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی همواره نوکاردیوزیس ریوی را در نظر داشته و جهت درمان آن اقدام نمایند.
    کلید واژگان
    نوکاردیوز ریوی
    مایع حبابچه ای ولی برونشی
    نوکاردیا آستروئیدس
    عمومى

    شماره نشریه
    2
    تاریخ نشر
    2007-07-01
    1386-04-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی کاشان

    شاپا
    1029-7855
    2008-9821
    URI
    http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-37-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/644879

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب