| dc.contributor.author | سهرابی, داود | fa_IR |
| dc.contributor.author | علیپور, محسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | اوسط ملتی, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:30:56Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:30:57Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:30:56Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:30:57Z | |
| dc.date.issued | 2007-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سهرابی, داود, علیپور, محسن, اوسط ملتی, علی. (1386). اثر مترونیدازول بر روی هورمون های محور هیپوفیز ـ بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی ( RAT ) نر بالغ. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 11(2), 1-5. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-31-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/644873 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: برخی گزارشات حکایت از آثار سوء مترونیدازول بر روی گونادوتروپینها، تستوسترون، اسپرماتوژنز و دستگاه تناسلی نر دارد. هدف این پژوهش بررسی اثرات مترونیدازول بر روی هورمونهای محور هیپوفیز ـ بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی ( RAT ) نر میباشد. مواد و روشها: در این پژوهش تجربی 24 عدد موش Rat نر بالغ با سنین 12-10 هفته به صورت تصادفی در سه گروه 8 تایی قرار گرفتند. به گروه کنترل آب معمولی و به گروه اول تجربی روزانه 200 میلیگرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به گروه دوم تجربی روزانه 400 میلیگرم بر کیلوگرم مترونیدازول محلول در آب و به مدت 60 روز داده شد. در پایان تجربه بعد از بیهوشی خونگیری از بطن چپ به عمل آمد و برای سنجش هورمونی، سانتریفوژ گردید. بعد از کشتن موشها، بیضهها و سمینال وزیکول و پروستات از بدن آنها خارج گردید. بعد از مطالعات مورفولوژیکی، در مایع بوئن به عنوان فیکساتیو قرار گرفتند. سپس بیضهها با روش هماتوکسیلن و ائوزین رنگآمیزی شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون t-test انجام شد. نتایج: بین وزن بیضهها و غدد تناسلی ضمیمه (سمینال وزیکول و پروستات) گروههای تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری مشاهده شد (01/0 p< ). هورمونهای FSH و LH ، تستوسترون در گروههای تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری را نشان داد. (01/0 p< ). مطالعات هیستولوژیک نشان داد در گروههای تجربی لولههای اسپرمساز بیضهها دچار آتروفی شده و روند اسپرماتوژنز کند گشته و تعداد سلولهای زایا کاهش یافته بود. نتیجهگیری: مترونیدازول موجب کاهش هورمونهای گونادوتروپین و تستوسترون میشود و از این طریق و یا راههای احتمالی دیگر مانند اثر مستقیم بر روی سلولهای لیدیگ و سلولهای دودمان اسپرم موجب کاهش روند اسپرماتوژنز در بیضه میشود. بنابراین توصیه میشود به ویژه در جنس مذکر در مصرف این دارو احتیاط لازم به عمل آید. | fa_IR |
| dc.format.extent | 192 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | مترونیدازول | fa_IR |
| dc.subject | گونادوتروپین | fa_IR |
| dc.subject | تستوسترون | fa_IR |
| dc.subject | بیضه | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | اثر مترونیدازول بر روی هورمون های محور هیپوفیز ـ بیضه، تستوسترون و اسپرماتوژنز در موش صحرایی ( RAT ) نر بالغ | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 11 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 5 | |
