تأثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تئوری سازگاری روی

Abstract

سابقه و هدف: فرزندانی که از نظر ذهنی ناتوان هستند، فشارهای روانی خاصی را بر کل خانواده و به ویژه مادران تحمیل می کنند. جهت ایجاد سازگاری باید از شیوه های مقابله ای استفاده شود. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بر اساس تئوری سازگاری روی انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه ی نیمه تجربی حاضر بر روی 40 نفر از مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مراجعه کننده به مدرسه استثنایی شهرستان آران و بیدگل طی سال های 89-1388 صورت پذیرفت. مداخله به شیوه حضوری و در 4 جلسه آموزشی 2 ساعته به همراه 30 دقیقه پرسش و پاسخ در طی 2 هفته انجام گرفت. محتوای آموزش شامل آموزش شیوه های سازگاری بر اساس ابعاد تئوری سازگاری روی بود. پرسشنامه سازگاری، قبل و 6 هفته بعد از پایان مداخله، مجددا توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل گردید.نتایج: میانگین نمرات سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در بعد فیزیولوژیک، درک از خود، وابستگی و استقلال، ایفای نقش و سازگاری اجتماعی کل، قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی‌داری را نشان داد (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش بر اساس تئوری روی بر سازگاری اجتماعی مادران کودکان عقب مانده ذهنی مؤثر است.