نمایش مختصر رکورد

مقایسه میزان فراوانی سلیاک در بیماران دیابتیک نوع یک با افراد غیر دیابتیک سالم

dc.contributor.authorشیخ الاسلامی, همایونfa_IR
dc.contributor.authorبوستانی, کمالfa_IR
dc.contributor.authorهاشمی پور, سیماfa_IR
dc.contributor.authorحاج منوچهری, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorضیائی, امیرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:43:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:43:03Z
dc.date.available1399-08-23T16:43:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:43:03Z
dc.date.issued2005-05-01en_US
dc.date.issued1384-02-11fa_IR
dc.identifier.citationشیخ الاسلامی, همایون, بوستانی, کمال, هاشمی پور, سیما, حاج منوچهری, فاطمه, ضیائی, امیر. (1384). مقایسه میزان فراوانی سلیاک در بیماران دیابتیک نوع یک با افراد غیر دیابتیک سالم. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 4(3), 49-55.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-404-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/623064
dc.description.abstractتحقیقات متعدد نشانگر این مطلب بوده اند که شیوع بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با جمعیت عادی غیر دیابتی بالاست.به همین جهت غربالگری بیماری سلیاک در بیماران دیابت نوع 1 توصیه شده است. این مطالعه جهت بررسی فراوانی نسبی سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 انجام شده است.روش‌ها: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی در سال 1383 در بیمارستان بوعلی سینا قزوین انجام گرفته است. سطوح آنتی بادی های تام IgA ، آنتی بادی ضد گلیادین ( IgA ) وسطح آنتی بادی ضد بافتی ترانس گلوتامیناز در 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 با 60 نفر از افراد غیر دیابتی سالم مقایسه شد و در افرادی که هر دو آنتی بادی AGA-IgA و tTG-IgA آنها بالا بود ، اقدام به آندوسکوپی فوقانی و برداشت بیوپسی از بخش دیستال دئودنوم گردید.یافته‌ها: هیچ‌کدام از بیماران در گروه مورد کمبود IgA نداشتند . در 14 بیمار از گروه مورد و 12 نفر از گروه کنترل، AGA-IgA مثبت شد که از نظر آمــاری اختلاف معنی داری بین آنها وجود نداشت. در 2 بیمار گروه مورد نیز IgA-tTG مثبت شد. بیـوپسی از رودۀ بـاریـــک در 1 مـــورد از 2 بیمــار دیابتیک با سرولوژی مثبت (AGA-IgA و tTG-IgA مثبت) ، نشان‌دهندۀ آتروفی ویلوس Type IIIC ( بر اساس معیارهای اصلاح شدۀ Marsh در سال 2001 ) بود . بیوپسی بیمار دوم طبیعی گزارش گردید.نتیجه‌گیری: فراوانی بیماری سلیاک در بیماران با دیابت نوع 1 در این مطالعه 67/1% تعیین گردید که تفـاوت معنی داری از جهت ابتلا به سلیاک در بین 2 گروه مورد مطالعه پیدا نشد. با توجه به میزان بالای مثبت کاذب آزمون AGA-IgA ، ما نتیجه گرفتیم این آزمون ، آزمون غربالگری قابل اعتمادی برای سلیاک نیست . اگر چه تیترهای بسیار بالایِ آزمون AGA-IgA می تواند درجۀ اعتماد به آن را افزایش دهد ، با این وجود نباید از آن به عنوان تنها آزمون مشخص کنندۀ وجود یا عدم وجود سلیاک بهره گرفت.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectسلیاکfa_IR
dc.subjectدیابت نوع 1fa_IR
dc.subjectAGA-IgAfa_IR
dc.subjectIgA-tTGfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمقایسه میزان فراوانی سلیاک در بیماران دیابتیک نوع یک با افراد غیر دیابتیک سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue3
dc.citation.spage49
dc.citation.epage55


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد