بررسی آزمایشگاهی اثر گیاه آویشن باغی در مهار آنزیم آلفا-گلوکوزیداز به‌منظور درمان بیماری دیابت

Abstract

ﻣﻘﺪﻣﻪ: دیابت اختلالی متابولیسمی در بدن است که در اثر فعالیت بالای آنزیم آلفا-گلوکوزیداز در هیدرولیز کربوهیدرات‌ها به گلوکز، ایجاد می‌شود. مهارکننده‌های آلفا-گلوکوزیداز با مداخله در هضم کربوهیدرات‌ها در کنترل بیماری دیابت نقش دارند. vulgaris Thymus یا آویشن باغی گیاهی از خانواده‌ی نعناعیان با عدد کروموزومی 30=n2 است. اسانس این گیاه دارای فنل‌هایی مثل تیمول، کارواکرول، سیمن، لینالول و پینن است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مهار کنندگی عصاره‌ی آویشن باغی بر فعالیت آنزیم آلفا-گلوکوزیداز در سطح آزمایشگاهی است. روش‌ها: عصاره‌ی مورد استفاده از طریق محلول‌سازی پودر گیاه آویشن در حلال آب مقطر تهیه شد. اﺛﺮ ﺑﺎزدارﻧﺪﮔﻲ ﻋﺼﺎره‌ﻫﺎی ﺑﻪ‌دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢ آﻟﻔﺎ- ﮔﻠﻮﻛﻮزﻳﺪاز بررسی ﺷﺪ. در اﻳﻦ مرحله، ﻏﻠﻈﺘﻲ از ﻫﺮ ﻋﺼﺎره ﻛﻪ ﺑﺮای ﻣﻬﺎر 50 درﺻﺪ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﺰﻳﻢ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز اﺳﺖ (50 IC) ﺑﻪ‌دﺳﺖ آﻣﺪ و ﺑﺎ ﻣﻘﺪار ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز از آﻛﺎرﺑﻮز، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪ. یافته‌ها: نتایج نشان داد که عصاره‌ی تام آبی آویشن باغی در هر 3 غلظت تهیه شده (10،20،40 و 5 میلی گرم بر میلی‌لیتر) قادر به مهار آنزیم است و غلظت 40 میلی‌گرم بر میلی لیتر بیشترین اثر مهاری را بر آنزیم داشت. 50 IC عصاره‌ی تام آبی آویشن باغی معادل عدد 29% بود. نتیجه‌گیری: با توجه به اثر بخشی ترکیبات عصاره گیاه در مطالعه‌یin vitro ، برای بررسی‌های تکمیلی می‌توان اثر این ترکیبات گیاهی را در شرایط in vivo مورد آنالیز قرار داد.