نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعزیزی, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorصدرزاده یگانه, هالهfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorدانشی مسکونی, میلادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:26Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:26Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:26Z
dc.date.issued2014-01-01en_US
dc.date.issued1392-10-11fa_IR
dc.identifier.citationعزیزی, سمانه, صدرزاده یگانه, هاله, حسینی, مصطفی, دانشی مسکونی, میلاد. (1392). بررسی ارتباط ناامنی غذایی با ابتلا به سندرم متابولیک در زنان. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 13(2), 144-152.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5110-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622845
dc.description.abstractمقدمه: ناامنی غذایی به‌صورت دسترسی محدود به غذای کافی در همه اوقات برای یک زندگی فعال و سالم تعریف می‌شود. سندرم متابولیک یا سندرم مقاومت به انسولین مجموعه‌ای از عوامل خطر قلبی شامل اختلال در لیپیدهای خون، عدم تحمل گلوکز، چاقی شکمی و پرفشاری خون می‌باشد. مطالعات اخیر بیانگر شیوع گسترده ناامنی غذایی و سندرم متابولیک در مناطق مختلف ایران است. تاکنون مطالعه‌ای برای بررسی رابطه ناامنی غذایی و سندرم متابولیک در ایران انجام نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ناامنی غذایی با ابتلا به سندرم متابولیک در زنان انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه 130 زن 30 تا 60 ساله مبتلا به سندرم متابولیک به‌عنوان مورد مراجعه کننده به درمانگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز و 130 زن غیرمبتلا مراجعه کننده به همان درمانگاه‌ها به‌عنوان شاهد انتخاب شدند. بررسی ناامنی غذایی با پرسش‌نامه وضعیت امنیت غذایی خانوارِ سازمان کشاورزی ایالات متحده آمریکا (USDA) انجام و سندرم متابولیک بر اساس معیار هیأت درمانی بزرگسالان 3 (ATP III) تعریف شد. یافته‌ها: میزان شیوع ناامنی غذایی در گروه مورد 2/69% و در گروه شاهد 4/45% بود(001/0>P). بعد از آنالیز رگرسیون لجستیک چند متغیره، ناامنی غذایی با سندرم متابولیک به‌طور مستقل مرتبط بود (نسبت شانس 2/3 و فاصله اطمینان 95%: 9/1تا 6/5) (05/0P<). نتیجه‌گیری: ناامنی غذایی یکی از عوامل خطر برای سندرم متابولیک است. لذا برنامه‌ریزان باید به کاهش ناامنی غذایی در جامعه به‌ویژه زنان از طریق بهبود وضعیت اقتصادی و اصلاح الگوهای غذایی خانوار توجه داشته باشند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectناامنی غذاییfa_IR
dc.subjectسندرم متابولیکfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط ناامنی غذایی با ابتلا به سندرم متابولیک در زنانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحصیلات تکمیلی پردیس بین الملل، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue2
dc.citation.spage144
dc.citation.epage152


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد