نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهوشمند, فریباfa_IR
dc.contributor.authorفقیهی, مهدیهfa_IR
dc.contributor.authorزاهدی اصل, صالحfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:34:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:34:56Z
dc.date.available1399-08-23T15:34:56Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:34:56Z
dc.date.issued2011-03-01en_US
dc.date.issued1389-12-10fa_IR
dc.identifier.citationهوشمند, فریبا, فقیهی, مهدیه, زاهدی اصل, صالح. (1389). اثر اکسی‌توسین بر استرس اکسیداتیو ناشی از ایسکمی ـ پرفیوژن مجدد میوکارد در موش‌ صحرایی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 12(6), 633-640.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-984-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/621196
dc.description.abstractمقدمه: استرس اکسیداتیو نتیجه‌ی عدم تعادل بین تولید پیش‌سازهای اکسیدانی و ظرفیت دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن است. رادیکال‌های آزاد اکسیژن نقش مهمی در ایجاد بیماری‌های قلبی ـ عروقی بر عهده دارند. در پژوهش حاضر این پرسش که آیا اکسی‌توسین (OT) می‌تواند استرس اکسیداتیو ناشی از انفارکتوس قلبی را در موش‌های صحرایی کاهش دهد، بررسی شد. مواد و روش‌ها: ایسکمی میوکارد با بستن شریان کرونر نزولی قدامی چپ به مدت 25 دقیقه و پرفیوژن مجدد به مدت 120 دقیقه ایجاد شد. اکسی‌توسین در دوزهای 0001/0-1 میکروگرم 30 دقیقه قبل از ایسکمی به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. برای اندازه‌گیری میزان پلاسمایی شاخص استرس اکسیداتیو مالون‌‌دی‌آلدئید (MDA)، در انتهای پرفیوژن مجدد یک نمونه‌ی خون تهیه شد. یافته‌ها: بین دوز اکسی‌توسین و سطح MDA پلاسما یک رابطه‌ی وابسته به دوز مشاهده شد. اکسی‌توسین01/0 میکروگرم به طور معنی‌داری میزان MDA را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. بلوک گیرنده‌های OT به وسیله‌ی آتوسیبان موجب از بین رفتن اثر آن در کاهش استرس اکسیداتیو گردید. میزان MDA در گروه‌های L-NAME و آتروپین نسبت به گروه OT افزایش یافته و به سطح گروه کنترل رسید. در گروه آنانتین میزان MDA مانند گروه OT و به طور معنی‌داری کمتر از کنترل بود. نتیجه‌گیری: اکسی‌توسین در برابر آسیب استرس اکسیداتیو ناشی از ایسکمی ـ پرفیوژن مجدد مفید بوده و در ایجاد این اثر اکسید نیتریک و استیل کولین نقش دارند. یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌کند که شاید بتوان از اکسی‌توسین برای حفاظت بافت در مقابل استرس اکسیداتیو استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent321
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectاکسی‌توسینfa_IR
dc.subjectایسکمی- پرفیوژن مجددfa_IR
dc.subjectاسترس اکسیداتیوfa_IR
dc.subjectمالون‌دی‌آلدئیدfa_IR
dc.subjectقلب و عروقfa_IR
dc.titleاثر اکسی‌توسین بر استرس اکسیداتیو ناشی از ایسکمی ـ پرفیوژن مجدد میوکارد در موش‌ صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue6
dc.citation.spage633
dc.citation.epage640


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد