نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی پور, سیماfa_IR
dc.contributor.authorساروخانی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorآصف زاده, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorمهرتاش, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorشیخ الاسلامی, همایونfa_IR
dc.contributor.authorقدوسی, عادلهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:30:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:30:22Z
dc.date.available1399-08-23T15:30:22Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:30:22Z
dc.date.issued2008-07-01en_US
dc.date.issued1387-04-11fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی پور, سیما, ساروخانی, محمدرضا, آصف زاده, سعید, مهرتاش, بهرام, شیخ الاسلامی, همایون, قدوسی, عادله. (1387). میزان تأثیر دوزاژ مختلف ویتامین D تزریقی بر روی غلظت 25(OH)D سرم. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 10(2), 115-120.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-512-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620803
dc.description.abstractمقدمه: استفاده از فراورده‌های تزریقی ویتامین D در کشور ما امری بسیار رایج است. در اغلب موارد، تجویز این دارو صرفاً براساس علایم بالینی یا اختلال‌ متغیرهای بیوشیمیایی بدون اندازه‌گیری 25(OH)D انجام می‌گیرد، تاکنون مطالعه‌های معدودی در مورد میزان تأثیر و عوارض این فراورده‌ها انجام شده است. مطالعه‌ی فعلی به بررسی میزان و مدت تأثیر دوزاژ مختلف ویتامین D بر 25(OH)D سرم می‌پردازد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 54 داوطلب سالم انتخاب شدند. داوطلبان با توجه به 25(OH)D پایه به صورت تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند. گروه‌های I تا III به ترتیب 000/300، 000/600 و 000/900 واحد ویتامین D تزریقی و گروه IV پلاسبو دریافت کردند. افراد مورد مطالعه نسبت به میزان داروی تجویز شده ناآگاه بودند. یافته‌ها: میانگین نمایه‌ی توده‌ی بدن، سن و فراوانی جنس در 4 گروه مذکور تفاوت معنی‌دار نداشت. میانگین 25(OH)D پایه در گروه‌های II تا IV به ترتیب 30/21±24/27، 09/17±21/25، 09/17±21/25، 8/16±70/24 و 48/14±10/25 نانوگرم در میلی‌لیتر بود. میزان 25(OH)D سرم قبل از تزریق، 2 هفته، 2 ماه و 4 ماه پس از تزریق اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: در کل 61% افراد مورد مطالعه دچار کمبود ویتامین D بودند. 25(OH)D سرم 2 ماه و 4 ماه پس از تزریق در گروه‌های I تا III تفاوت معنی‌دار با قبل از تزریق داشت. در پایان مطالعه میزان 25(OH)D در گروه‌های I تا IV به ترتیب 32/28±20/48، 52/33±46/65، 68/37±90/72 و 14/11±38/14 نانوگرم بر میلی‌لیتر بود. فراوانی نسبی هیپرویتامینوز D در گروه‌های I تا III به ترتیب 9%، 38% و 40% بود. در گروه پلاسبو، هیچ یک از افراد دچار هیپرویتامینوز D نشد. نتیجه‌گیری: استفاده از آمپول‌های ویتامین D به خصوص در دوزاژ بالای 000/300 واحد با خطر بالای هیپرویتامینوز D همراه است.fa_IR
dc.format.extent292
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectویتامین D3 تزریقیfa_IR
dc.subject25(OH)D سرمfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمیزان تأثیر دوزاژ مختلف ویتامین D تزریقی بر روی غلظت 25(OH)D سرمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue2
dc.citation.spage115
dc.citation.epage120


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد