| dc.contributor.author | نورصادقی, الهام | fa_IR |
| dc.contributor.author | قاسمی, اصغر | fa_IR |
| dc.contributor.author | هدایتی, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | آذرنیا, مهناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | زاهدی‌اصل, صالح | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T15:30:10Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T15:30:11Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T15:30:10Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T15:30:11Z | |
| dc.date.issued | 2008-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نورصادقی, الهام, قاسمی, اصغر, هدایتی, مهدی, آذرنیا, مهناز, زاهدی‌اصل, صالح. (1386). اثر منیزیم خوراکی بر انقباض‌پذیری آئورت ایزوله‌ی موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 9(4), 407-413. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-4844 | |
| dc.identifier.issn | 1683-5476 | |
| dc.identifier.uri | http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-469-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620787 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: گروهی از بررسی‌ها نشان می‌دهند که کمبود منیزیم در عوارض قلبی ـ عروقی مرتبط با دیابت شیرین نقش دارد. از این رو، در این مطالعه اثر طولانی‌مدت مصرف خوراکی منیزیم در پاسخ‌دهی آئورت ایزوله به کلرید پتاسیم و فنیل‌افرین بررسی گردید. مواد و روش‌ها: 60 عدد موش صحرایی نر با نژاد ویستار (250-180 گرم) به دو دسته‌ی دیابتی و دو دسته‌ی شاهد تقسیم شدند. یک گروه از هر دسته حیوانات دیابتی و سالم سولفات منیزیم اضافه شده در آب آشامیدنی و گروه دیگر تنها آب معمولی دریافت کردند. در انتهای 8 هفته، آئورت سینه‌ای با دقت جدا، به حلقه‌های 3-2 میلی‌متری تقسیم و به حمام بافت منتقل گردید. پس از آن بافت در معرض غلظت‌های 10، 20، 40، 60، 80 میلی‌مولار کلریدپتاسیم و نیز غلظت‌های9-10، 8-10،7-10، 6-10،5-10 مولار فنیل‌افرین به صورت تجمعی قرار گرفت و پاسخ‌های انقباضی با استفاده از ترانس دیوسر ایزومتریک ثبت شد. هم‌چنین در طول این مدت، هر 2 هفته یک‌بار، از حیوانات برای اندازه‌گیری گلوکز پلاسما خونگیری به عمل آمد. یافته‌ها: پاسخ‌های انقباضی عروق به کلریدپتاسیم و فنیل‌افرین در گروه کنترل به طور معنی‌داری بالا‌تر از گروه دیابتی بود (05/0P<) و تفاوت معنی‌داری بین موش‌های درمان شده با منیزیم و موش‌های درمان نشده، یافت نشد. داده‌های حاصل از حداکثر پاسخ انقباضی عروق به به کلرید پتاسیم 31/0±91/2، 18/0±79/2، 16/0±37/2 و 11/0±42/2 و بیشترین پاسخ به فنیل‌افرین 17/0±25/3، 25/0±12/3، 33/0±57/2 و 21/0±73/2 (گرم به ازای میلی‌مترمربع) به ترتیب در گروه‌های شاهد، شاهد دریافت‌کننده‌ی منیزیم، دیابتی و دیابتی دریافت‌کننده‌ی منیزیم بوده است. از سوی دیگر، بین موش‌های درمان شده با منیزیم و موش‌های درمان نشده تفاوت معنی‌داری در گلوکز پلاسما مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مصرف خوراکی منیزیم به مدت 8 هفته تأثیر قابل ملاحظه‌ای در انقباض‌پذیری آئورت ایزوله‌ی مدل تجربی دیابت نوع 1 ندارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 325 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism | en_US |
| dc.subject | منیزیم | fa_IR |
| dc.subject | آئورت سینه‌ای | fa_IR |
| dc.subject | موش صحرایی | fa_IR |
| dc.subject | دیابت | fa_IR |
| dc.subject | استرپتوزوتوسین | fa_IR |
| dc.subject | غدد درون‌ریز | fa_IR |
| dc.title | اثر منیزیم خوراکی بر انقباض‌پذیری آئورت ایزوله‌ی موش‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 407 | |
| dc.citation.epage | 413 | |
