نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorطباطبایی, اعظم اساداتfa_IR
dc.contributor.authorفلاح, زهراfa_IR
dc.contributor.authorحقیقی, ساسانfa_IR
dc.contributor.authorفرمانی, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorحری, نگارfa_IR
dc.contributor.authorاسلامیان, زهراfa_IR
dc.contributor.authorامامی, تاج الملوکfa_IR
dc.contributor.authorحسن زاده, علی اکبرfa_IR
dc.contributor.authorامینی, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:28:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:28:00Z
dc.date.available1399-08-23T15:28:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:28:00Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationطباطبایی, اعظم اسادات, فلاح, زهرا, حقیقی, ساسان, فرمانی, محبوبه, حری, نگار, اسلامیان, زهرا, امامی, تاج الملوک, حسن زاده, علی اکبر, امینی, مسعود. (1386). شیوع دیابت بارداری و عوامل خطرساز آن در زنان باردار شهر اصفهان. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 9(3), 251-259.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-431-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620596
dc.description.abstractمقدمه: در کشور ما تاکنون مطالعه‌های محدودی در مورد شیوع دیابت بارداری (GDM) انجام شده است. مطالعه‌ی حاضر ضمن بررسی شیوع GDM در شهر اصفهان و عوامل خطرساز آن، به مقایسه‌ی نتایج روش غربالگری انتخابی و عمومی پرداخته است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی از تیر 1381 تا اسفند 1383، غربالگری عمومی برای تشخیص GDM (براساس معیارهای کوستان و کارپنتر) بر روی زنان باردار ارجاع شده به مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم اصفهان در هفته‌ی 28ـ24 بارداری انجام شد. در 1112 خانم باردار بدون سابقه‌ی دیابت آزمون تحمل گلوکز با 50 گرم گلوکز (GCT) انجام شد. قند خون mg/dL ≤130 به عنوان یافته‌ی مثبت آزمون در نظر گرفته شد و خانم‌های باردار با آزمون غربالگری مثبت، تحت آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) قرار گرفتند. هم‌چنین در تعدادی از موارد با GCT منفی، آزمون OGTT به طور تصادفی انجام شد. یافته‌ها: در 245 نفر با GCT مثبت و 130 نفر باGCT منفی، آزمون OGTT سه ساعته انجام شد. 67 نفر در گروه اول و 6 نفر در گروه دوم دچار GDM بودند که نشان‌گر شیوع کلی GDM به میزان 76/6% می‌باشد. از کل مادران، 2/23% جز گروه کم خطر برای GDM بودند که از میان آن‌ها تنها 2 نفر مبتلا به GDM بودند (7/2 درصد از مادران GDM). از بین عوامل خطرساز فقط سن، نمایه‌ی توده‌ی بدن مادر قبل از بارداری و تعداد بارداری قبلی با بروز GDM رابطه‌ی معنی‌دار داشت. نتیجه‌گیری: شیوع دیابت بارداری در اصفهان درحد متوسط می‌باشد. به نظر می‌رسد غربالگری انتخابی براساس عوامل خطرساز در این جامعه روش ارجحی ‌باشد.fa_IR
dc.format.extent309
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectدیابت بارداریfa_IR
dc.subjectشیوعfa_IR
dc.subjectغربالگریfa_IR
dc.subjectعوامل خطرسازfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleشیوع دیابت بارداری و عوامل خطرساز آن در زنان باردار شهر اصفهانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage251
dc.citation.epage259


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد