شیوع دیابت بارداری و عوامل خطرساز آن در زنان باردار شهر اصفهان

Abstract

مقدمه: در کشور ما تاکنون مطالعه‌های محدودی در مورد شیوع دیابت بارداری (GDM) انجام شده است. مطالعه‌ی حاضر ضمن بررسی شیوع GDM در شهر اصفهان و عوامل خطرساز آن، به مقایسه‌ی نتایج روش غربالگری انتخابی و عمومی پرداخته است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی از تیر 1381 تا اسفند 1383، غربالگری عمومی برای تشخیص GDM (براساس معیارهای کوستان و کارپنتر) بر روی زنان باردار ارجاع شده به مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم اصفهان در هفته‌ی 28ـ24 بارداری انجام شد. در 1112 خانم باردار بدون سابقه‌ی دیابت آزمون تحمل گلوکز با 50 گرم گلوکز (GCT) انجام شد. قند خون mg/dL ≤130 به عنوان یافته‌ی مثبت آزمون در نظر گرفته شد و خانم‌های باردار با آزمون غربالگری مثبت، تحت آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) قرار گرفتند. هم‌چنین در تعدادی از موارد با GCT منفی، آزمون OGTT به طور تصادفی انجام شد. یافته‌ها: در 245 نفر با GCT مثبت و 130 نفر باGCT منفی، آزمون OGTT سه ساعته انجام شد. 67 نفر در گروه اول و 6 نفر در گروه دوم دچار GDM بودند که نشان‌گر شیوع کلی GDM به میزان 76/6% می‌باشد. از کل مادران، 2/23% جز گروه کم خطر برای GDM بودند که از میان آن‌ها تنها 2 نفر مبتلا به GDM بودند (7/2 درصد از مادران GDM). از بین عوامل خطرساز فقط سن، نمایه‌ی توده‌ی بدن مادر قبل از بارداری و تعداد بارداری قبلی با بروز GDM رابطه‌ی معنی‌دار داشت. نتیجه‌گیری: شیوع دیابت بارداری در اصفهان درحد متوسط می‌باشد. به نظر می‌رسد غربالگری انتخابی براساس عوامل خطرساز در این جامعه روش ارجحی ‌باشد.