نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصفائی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorامینی, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:27:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:27:59Z
dc.date.available1399-08-23T15:27:59Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:27:59Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationصفائی, حسن, امینی, مسعود. (1386). کیفیت کنترل و درمان فشارخون بالا در بیماران دیابتی نوع 2. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 9(3), 235-241.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-429-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620594
dc.description.abstractمقدمه: فشارخون بالا (هیپرتانسیون) از عوامل خطرزای مهم عوارض ماکروواسکولار و میکروواسکولار در بیماران دیابتی نوع 2 است. مطالعه‌های اخیر نشان داده‌اند که کنترل مؤثر فشارخون سبب کاهش این عوارض می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت کنترل فشارخون در بیماران دیابتی نوع 2 و مبتلا به فشارخون بالا بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 602 بیمار شناخته شده‌ی دیابتی نوع 2 که به طور مرتب حداقل چهار بار در سال برای کنترل به مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم اصفهان مراجعه کرده بودند از نظر وضعیت کنترل فشار خون برای مدت پنج سال پیاپی از زمان مراجعه اولیه بررسی شدند. اندازه‌گیری فشار خون بر اساس پروتکل استاندارد انجام شد. افراد با فشارخون سیستولی بیش از 130 یا دیاستولی بیشتر از 80 میلی‌متر جیوه، در حداقل دو نوبت مراجعه و نیز افرادی که سابقه‌ی هیپرتانسیون داشتند و تحت درمان دارویی بودند به عنوان افراد مبتلا به فشارخون بالا در نظر گرفته شدند. سطح فشارخون کنترل شده کمتر از 80/130 میلی‌متر جیوه در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از 602 بیمار مورد بررسی با میانگین سنی 3/9±4/57 سال و مدت ابتلا به دیابت 7/4±4/9 سال که به طور منظم برای مراقبت و پیگیری مراجعه کرده بودند، 338 نفر (2/56%) در هنگام پذیرش فشارخون بالا داشتند. از این افراد تنها 9/13% فشارخون‌ کنترل شده و کمتر از 80/130 میلی‌متر جیوه داشتند. در طول دوره‌ی پیگیری تعداد افراد هیپرتانسیو به 452 (75%) افزایش یافت و درصد افراد کنترل شده به 5/24% رسید. میانگین سن، نمایه‌ی توده‌ی بدن، هموگلوبین گلیکوزیله، آلبومین ادرار 24 ساعته و شیوع رتینوپاتی در بیمارانی که فشارخون آن‌ها به سطح کنترل رسیده بود، نسبت به آن‌ها که فشار خون‌شان کنترل نشده بود به طور معنی‌داری از نظر آماری کمتر بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه تعداد قابل ملاحظه‌ای از بیماران دیابتی دچار فشارخون بالا، به سطح کنترل شده نرسیدند. به کارگیری روش‌های مداخله‌ای مؤثر برای بهبود کنترل فشارخون در بیماران دیابتی نوع 2 ضروری به نظر می‌رسد.fa_IR
dc.format.extent292
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectدیابت نوع2fa_IR
dc.subjectفشارخون بالاfa_IR
dc.subjectکنترل فشارخونfa_IR
dc.subjectعوامل خطرزاfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleکیفیت کنترل و درمان فشارخون بالا در بیماران دیابتی نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage235
dc.citation.epage241


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد