نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقاسمی, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorروغنی, کریمfa_IR
dc.contributor.authorنجفی مهری, سهیلfa_IR
dc.contributor.authorپادیاب, مژگانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:27:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:27:58Z
dc.date.available1399-08-23T15:27:57Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:27:58Z
dc.date.issued2007-12-01en_US
dc.date.issued1386-09-10fa_IR
dc.identifier.citationقاسمی, اصغر, شفیعی, مرتضی, روغنی, کریم, نجفی مهری, سهیل, پادیاب, مژگان. (1386). اثر کاهش دمای محلول همودیالیز در تثبیت متغیرهای همودینامیک در بیماران دیابتی تحت همودیالیز. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 9(3), 216-266.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-432-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620592
dc.description.abstractمقدمه: افت فشارخون شایع‌ترین عارضه‌ی حاد همودیالیز است. کاهش دمای محلول همودیالیز به عنوان یک راهکار برای جلوگیری از کاهش فشار خون حین همودیالیز پیشنهاد شده و مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کاهش دمای محلول همودیالیز در همه‌ی بیماران مؤثر نیست. بنا بر این منطقی به نظر می‌رسد که بیمارانی‌که بیشترین بهره را از کاهش دمای محلول همودیالیز می‌برند، شناسایی شوند. هدف از این مطالعه بررسی اثر کاهش دمای محلول همودیالیز بر متغیرهای همودینامیک در بیماران دیابتی بود. هم‌چنین سطح اکسیدنیتریک سرم در این افراد اندازه‌گیری شد تا در صورت وجود ارتباط با کاهش دمای محلول همودیالیز این رابطه مشخص شود. مواد و روش‌ها: 20 بیمار دیابتی با متوسط سن 5/7±3/63 سال وارد مطالعه شدند. هر بیمار دوبار تحت دیالیز قرار گرفت که یک‌بار آن دیالیز در دمای پایین (ºC 35) و یک‌بار دیالیز استاندارد (ºC 37) بود. به جز کاهش دما به C º 35 سایر شرایط در طول مطالعه یکسان بود. متغیرهای همودینامیک شامل فشارخون سیستولی و دیاستولی، و ضربان قلب هر ساعت اندازه‌گیری شد. تعداد موارد افت فشار خون نیز تعیین شد. درجه‌ی حرارت دهانی قبل و بعد از دیالیز اندازه‌گیری شد. اوره‌ی سرم و سطح سرمی متابولیت‌های اکسید نیتریک (NOx) قبل و بعد از دیالیز اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: فشار خون سیستولی، دیاستولی و فشار متوسط شریانی طی دیالیز با محلول گرم نسبت به دیالیز با محلول سرد کاهش معنی‌داری پیدا کرد (05/0P<). حداکثر افت فشار خون سیستولی، دیاستولی و فشار متوسط شریانی که در ساعت سوم دیالیز مشاهده شد برای دیالیز گرم 18، 17 و 14 درصد و برای دیالیز سرد 6، 1و4 درصد بود. تغییرات ضربان قلب اختلاف معنی‌داری را بین دو گروه نشان نداد. سطوح سرمی متابولیت‌های اکسیدنیتریک بعد از دیالیز در هر دو شرایط دیالیز گرم و سرد نسبت به قبل از دیالیز کاهش معنی‌داری نشان داد (5±59 در برابر 4±37 میکرومول در لیتر برای شرایط گرم و 7±63 در برابر 5±41 میکرومول در لیتر برای شرایط سرد، 05/0>p). نتیجه‌گیری: دیالیز با محلول سرد (ºC 35) سبب کاهش تعداد موارد هیپوتانسیون و پایدار کردن متغیرهای همودینامیک در این بیماران می‌شود. به نظر می‌رسد هیپوتانسیون حین همودیالیز در بیماران دیابتی ناشی از مکانیسم دیگری به جز افزایش سطح سرمی اکسید نیتریک باشد.fa_IR
dc.format.extent305
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectهمودیالیزfa_IR
dc.subjectدیالیز خنکfa_IR
dc.subjectاکسید نیتریکfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleاثر کاهش دمای محلول همودیالیز در تثبیت متغیرهای همودینامیک در بیماران دیابتی تحت همودیالیزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage216
dc.citation.epage266


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد