| dc.contributor.author | دکتر سید محمد توانگر | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر مریم منجم‌زاده | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر باقر لاریجانی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T15:24:33Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T15:24:34Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T15:24:33Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T15:24:34Z | |
| dc.date.issued | 2003-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1382-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | دکتر سید محمد توانگر, دکتر مریم منجم‌زاده, دکتر باقر لاریجانی. (1382). بررسی ایمونوهیستوشیمی گیرنده استروژن در 351 نمونه بلوک پارافینی ضایعات خوش‌خیم و بدخیم تیروئید. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 5(3), 173-178. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-4844 | |
| dc.identifier.issn | 1683-5476 | |
| dc.identifier.uri | http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-250-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620289 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: پاتوژنز بیماری‌های تیروئید مسأله‌ای پیچیده است و عوامل ژنتیک، کمبود ید، جنس، سن، سابقه اشعه گرفتن در دوران کودکی، آنتی‌بادیهای محرک رشد و سایر عوامل رشد اپیتلیال در ایجاد این بیماری‌ها نقش دارند. یافته‌های اپیدمیولوژیک و شواهد تجربی موجود درباره ضایعات تیروئید، پیشنهاد کننده این موضوع است که هورمون‌های جنسی زنان به ویژه استروژن ممکن است بر این غده و نئوپلاسم‌های آن اثر داشته باشند. این احتمال با بررسی 351 نمونه بافت تیروئید بررسی شد. مواد و روش‌ها: 351 نمونه بافت تیروئید شامل 130 مورد گواتر و 221 ضایعه نئوپلاستیک برای بررسی ایمونوهیستوشیمی برای گیرنده استروژن انتخاب شدند. کنترل مثبت در این آزمایش‌ها شامل بافت استروژن مثبت کارسینوم پستان بود. یافته‌ها: میزان موارد مثبت شده گیرنده استروژن به شرح زیر بود: گواترندولار 24% (31 مورد از 130 مورد)، آدنوم فولیکولار 22% (8 مورد از 37 مورد)، کارسینوم فولیکولار 11% (2 مورد از 18 مورد)، کارسینوم پاپیلاری 31% (37 مورد از 119 مورد)، کارسینوم مدولاری 0% و کارسینوم تمایز نیافته 0%. در ضایعات بیشتر تمایز یافته نظیر کارسینوم پاپیلاری و آدنوم فولیکولار میزان بروز گیرنده استروژن بیشتر بود. این یافته با بیشتر مطالعات انجام شده در این زمینه همخوانی دارد. نتیجه‌گیری: میزان مثبت شدن گیرنده استروژن تفاوت چشمگیری بین مردان و زنان در گروه‌های سنی متفاوت ندارد و همچنین ارتباطی بین این میزان با وضعیت درگیری یا عدم درگیری گره‌های لنفاوی و تهاجم عروقی یا کپسولی مشاهده نشد. میزان نسبتاً بالای مثبت شدن گیرنده استروژن در گواتر، آدنوم فولیکولار و کارسینوم پاپیلاری و ارتباط آماری قوی بین مثبت شدن گیرنده استروژن و کارسینوم پاپیلاری (005/0p<) مطرح کننده این امر است که میزان مثبت شدن گیرنده استروژن با تمایز بیشتر ضایعات تیروئید، افزایش می‌یابد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 258 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism | en_US |
| dc.subject | گیرنده استروژن | fa_IR |
| dc.subject | تیروئید | fa_IR |
| dc.subject | ایمونوهیستوشیمی | fa_IR |
| dc.subject | غدد درون‌ریز | fa_IR |
| dc.title | بررسی ایمونوهیستوشیمی گیرنده استروژن در 351 نمونه بلوک پارافینی ضایعات خوش‌خیم و بدخیم تیروئید | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 5 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 173 | |
| dc.citation.epage | 178 | |
