| dc.contributor.author | دکتر آرش اردوخانی | fa_IR |
| dc.contributor.author | پروین میرمیران | fa_IR |
| dc.contributor.author | موسی پورعبدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | الهه عینی | fa_IR |
| dc.contributor.author | ناصر محمدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر فریدون عزیزی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T15:24:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T15:24:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T15:24:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T15:24:32Z | |
| dc.date.issued | 2003-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1382-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | دکتر آرش اردوخانی, پروین میرمیران, موسی پورعبدی, الهه عینی, ناصر محمدی, دکتر فریدون عزیزی. (1382). مقایسه میزان فراخوان و وقوع هیپوتیروئیدی نوزادان در تهران و دماوند. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 5(3), 159-164. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-4844 | |
| dc.identifier.issn | 1683-5476 | |
| dc.identifier.uri | http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-248-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620287 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: با گذشت 49 ماه از اجرای طرح غربالگری کم‌کاری مادرزادی تیروئید، این پرسش مطرح است که آیا میزان فراخوان و بروز هیپوتیروئیدی در مناطق کلان شهری و شهری ـ روستایی متفاوت است؟ در گزارش حاضر پاسخ این پرسش ارزیابی شده است. مواد و روش‌ها: از اسفند ماه 1376 در تهران و از تیر ماه 1379 در دماوند و تا پایان اسفند ماه 1380، غلظت TSH نمونه‌های خون خشک شده بندناف گرداوری شده از هفت بیمارستان شهر تهران (49 ماه) و شبکه بهداشت و درمان دماوند (21 ماه) با روش twoـsite IRMA اندازه‌گیری شد. موارد با mU/L 20 ≤ TSH بند ناف فراخوان شدند. هیپوتیروئیدی نوزادان بر اساس مقادیر مرجع برای پارامترهای TSH و T4 سرمی متناسب با سن نوزادان تشخیص داده شد. میزان فراخوان و هیپوتیروئیدی نوزادان در تهران و دماوند با آزمون‌های کای دو و دقیق فیشر مقایسه گردید. یافته‌ها: از 30085 نوزاد (تهران: 28001 و دماوند: 2084) 319 نفر (تهران: 297 و دماوند: 22) دارای mU/L 20 ≤ TSH بندناف بودند. میزان فراخوان 06/1% (تهران: 06/1% و دماوند: 06/1%) بود. 32 نوزاد (تهران: 30 و دماوند: 2) هیپوتیروئید بودند. میزان بروز هیپوتیروئیدی 1 در هر 940 تولد (تهران: 1 در 933 و دماوند: 1 در 1042 تولد) به دست آمد. نسبت ازدواج‌های فامیلی به کل جمعیت بررسی شده به ترتیب برابر با 5119 به 18260 تولد در کل طرح (28%)، 4582 به 16178 تولد در تهران (3/28%) و 537 به 2082 تولد در دماوند (8/25%) بود. میزان فراخوان و میزان بروز هیپوتیروئیدی در تهران و دماوند تفاوت معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: یافته‌های اولیه طرح غربالگری کم‌کاری مادرزادی تیروئید نشان می‌دهد که میزان فراخوان در تهران و دماوند یکسان است و هیپوتیروئیدی نوزادان نیز در هر دو منطقه شیوع بالایی دارد. می‌توان انتظار داشت که کم‌کاری مادرزادی تیروئید در مناطق دیگر کشور نیز چنین شیوع بالایی داشته باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 272 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism | en_US |
| dc.subject | غربالگری نوزادان | fa_IR |
| dc.subject | کرتینیسم | fa_IR |
| dc.subject | تیروتروپین | fa_IR |
| dc.subject | بند ناف | fa_IR |
| dc.subject | هیپوتیروئیدیسم | fa_IR |
| dc.subject | غدد درون‌ریز | fa_IR |
| dc.title | مقایسه میزان فراخوان و وقوع هیپوتیروئیدی نوزادان در تهران و دماوند | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 5 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 159 | |
| dc.citation.epage | 164 | |
