دانش پرستاران پیرامون فرآیند سالمندی و نگرش آنها نسبت به افراد سالمند

Abstract

زمینه و هدف: امروزه پرستاران عضو اصلی تیم مراقبت بهداشتی هستند که در امر مراقبت از افراد سالمند دخالت مؤثر دارند. پرستاران برای ارائه مراقبت مؤثر و ایمن از بیمار، نیاز به دانش و مهارت کافی دارند. هدف از این مطالعه تعیین دانش پرستاران بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان پیرامون فرآیند سالمندی و نگرش آن‌ها نسبت به افراد سالمند می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی کلیه پرستاران در 4 بیمارستان آموزشی شهر کرمان (345نفر) انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه قسمتی، استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ کل پرسشنامه در بخش دانش 7/0 و نگرش 85/0 به دست آمد. آنالیز اطلاعات توسط آزمون ANOVA ، من‌وایتنی یو، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که 2/70 درصد پرستاران سابقه زندگی با فرد سالمند نداشتند، در مجموع 54 درصد نمره کل دانش و 7/88 درصد از نمره کل نگرش را کسب کردند. بین دانش پرستاران در مورد فرآیند سالمندی و نگرش آن‌ها نسبت به افراد سالمند ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مبنی بر کمبود دانش پرستاران در مورد فرآیند سالمندی مؤید نتایج بسیاری از مطالعات دیگر در این زمینه است. این کمبود دانش را می توان با آموزش مداوم و برنامه ریزی شده و با تأکید بر اهمیت مراقبت از افراد سالمند شامل فرآیند طبیعی سالمندی، اختلالات، بیماری و ناتوانی های سالمندان افزایش داد. در صورت عدم توجه به آموزش پرستاران، سالمندان بستری در بخش های مزمن در معرض خطر مراقبت های نادرست پرستاری یا نادیده گرفته شدن، قرار دارند