پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بر اساس مؤلفه‌های بخشودگی

Abstract

چکیده زمینه و هدف: شناسایی عوامل مرتبط با بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و به نظر می‌رسد بخشودگی به عنوان فرایندی که به التیام رنجش‌ها، بهبود روابط بین فردی و کاهش هیجان‌های منفی کمک می‌کند می‌تواند در بهزیستی آنان مؤثر باشد. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی براساس مؤلفه‌های بخشودگی بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود. تعداد 250 نفر از دانشجویان رشته‌های پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال تحصیلی 95-96 با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای طبقه‌ای انتخاب شده و به مقیاس‌های بخشودگی بین فردی احتشام زاده و بهزیستی روانشناختی Ryff پاسخ دادند. داده‌ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون‌های آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی Pearson، و آزمون t برای گروه‌های مستقل و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین بخشودگی بین فردی در دانشجویان 14/9 ± 73/66 و بهزیستی روانشناختی 70/10 ± 32/76 بود. میانگین نمره کل بخشودگی بین فردی (01/0=P) و بهزیستی روانشناختی (01/0P<) دانشجویان دختر در مقایسه با پسران بطور معنی‌داری بالاتر بود. اما بین دانشجویان پزشکی و پرستاری در متغیرهای بخشودگی و بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. بهزیستی روانشناختی با هر سه مؤلفه ارتباط مجدد و کنترل انتقام‌جویی (32 01/0P<)، کنترل رنجش (01/0P<) و درک و فهم واقع‌بینانه (01/0P<) رابطه معنی‌داری داشت و کنترل رنجش (001/0P<) و درک و فهم واقع‌بینانه (05/0P<) به ترتیب قوی‌ترین پیش‌بینی کننده‌های بهزیستی روانشناختی در دانشجویان علوم پزشکی بودند. نتیجه‌گیری کلی: بخشودگی موجب افزایش بهزیستی روانشناختی دانشجویان پرستاری و پزشکی می‌شود. بنابراین، تدوین و اجرای برنامه‌های آموزشی جهت افزایش ویژگی‌های مثبت اخلاقی مانند بخشودگی می‌تواند از طریق پیشگیری از رنجش و ارتقاء درک و فهم واقع‌بینانه به بهبود سلامت روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی کمک نماید.