نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحیدری, مریمfa_IR
dc.contributor.authorفیاضی, صدیقهfa_IR
dc.contributor.authorبرسی, سید حمیدfa_IR
dc.contributor.authorوفایی زاده, موناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:37:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:37:10Z
dc.date.available1399-08-23T13:37:10Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:37:10Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationحیدری, مریم, فیاضی, صدیقه, برسی, سید حمید, وفایی زاده, مونا. (1395). تأثیر برنامه‌ی خودمدیریتی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه. نشریه پرستاری ایران, 29(99), 45-55. doi: 10.29252/ijn.29.99.100.45fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.99.100.45
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-2282-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612837
dc.description.abstractچکیده زمینه و هدف: بیماری مزمن انسدادی ریه به عنوان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن است که منجر به کاهش استقلال و عملکرد بیماران می‌گردد و این امر سیستم‌های مراقبتی را با چالش‌های مهمی مواجهه ساخته است. لذا، مطالعه‌ی حاضر در راستای یافتن روشی موثر در بهبود وضعیت این بیماران، با هدف تعیین تاثیر برنامه‌ی خودمدیریتی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شده است. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی کور نشده، 50 بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه با درجه‌ی متوسط و شدید بیماری که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند به طور تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. گروه کنترل تحت مراقبت معمول بودند و گروه مداخله علاوه بر مراقبت معمول، برنامه‌ی آموزشی خودمدیریتی را دریافت کردند. بیماران در ابتدا و پایان 3 ماه، با استفاده از پرسشنامه‌ی اختصاصی خودکارآمدی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون‌های آماری تی زوج، مستقل و کای‌اسکور در نرم افزار SPSS جهت آنالیز داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در شروع مطالعه بین گروه کنترل و مداخله از نظر میانگین نمره‌ی خودکارآمدی، اختلاف آماری معنی‌داری مشاهده نشد (73/0P=)، در حالی که در پایان 3 ماه اختلاف معنی‌داری بین دو گروه وجود داشت (05/0>P ). به علاوه، مقایسه‌ی میانگین تغییرات نمرات خودکارآمدی (ابتدا و پایان 3 ماه) در دو گروه نیز اختلاف معنی‌داری را بین دو گروه نشان داد (05/0P<). نتیجه گیری کلی: با توجه به اثر بخش بودن برنامه‌های آموزشی خودمدیریتی کوتاه مدت بر ارتقا سطح خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، افزودن این برنامه به برنامه‌های آموزشی معمول بیماران پیشنهاد می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent736
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.99.100.45
dc.subjectخودمدیریتیfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectبیماری مزمن انسدادی ریهfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر برنامه‌ی خودمدیریتی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، گروه آموزشی پرستاری داخلی جراحی، دانشکده علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران. (*نویسنده مسئول) شماره تماس: 09378772274 heidari.maryam84@yahoo.comEmail:fa_IR
dc.contributor.departmentﻣﺮﺑﯽ، ﮔﺮوه آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎری داﺧﻠﯽ ﺟﺮاﺣﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺮﺳﺘﺎری و ﻣﺎﻣﺎیﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺟﻨﺪی ﺷﺎﭘﻮر اﻫﻮاز، اﻫﻮاز، ایﺮانfa_IR
dc.contributor.departmentﺳﺘﺎدیﺎر، ﮔﺮوه آﻣﻮزﺷﯽ داﺧﻠﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺟﻨﺪی ﺷﺎﭘﻮر اﻫﻮاز، اﻫﻮاز، ایﺮان.fa_IR
dc.contributor.departmentداﻧﺸﺠﻮ، ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ﻋﻠﻮم آزﻣﺎیﺸﮕﺎﻫﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ آﺑﺎدان، آﺑﺎدان، ایﺮانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue99
dc.citation.spage45
dc.citation.epage55


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد