نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorواعظ فر, سید سعیدfa_IR
dc.contributor.authorآزادی, محمد مهدیfa_IR
dc.contributor.authorاکبری بلوطبنگان, افضلfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی, معصومهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:37:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:37:05Z
dc.date.available1399-08-23T13:37:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:37:05Z
dc.date.issued2014-10-01en_US
dc.date.issued1393-07-09fa_IR
dc.identifier.citationواعظ فر, سید سعید, آزادی, محمد مهدی, اکبری بلوطبنگان, افضل, رحیمی, معصومه. (1393). نقش پیش‌بینی کننده خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در فرسودگی شغلی پرستاران. نشریه پرستاری ایران, 27(90), 140-149. doi: 10.29252/ijn.27.90.91.140fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.27.90.91.140
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-1951-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612831
dc.description.abstract  چکیده   زمینه و هدف: فرسودگی شغلی پدیده‌ای شایع در پرستاران می‌باشد که به عوامل متعددی بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در فرسودگی شغلی بود.   روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از تمامی پرستاران شهر اصفهان بودند که در سال 92-91 در بیمارستان‌های این شهر فعالیت می‌کردند. تعداد نمونه 165 نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه حمایت اجتماعی Najarian & Samavati، خودکارآمدی عمومی Schwarzer & Jerusalem و فرسودگی شغلی ماسلاچ ( MBI ) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.   یافته‌ها: نتایج همبستگی نشان داد که حمایت اجتماعی و خودکارآمدی به ترتیب با مؤلفه‌های فرسودگی شغلی شامل احساس کفایت شخصی 32/0 r = و 47/0 r = ، مسخ شخصیت 32/0- r = و 23/0- r = و خستگی هیجانی 26/0- r = و 27/0- r = رابطه دارد (همبستگی‌ها در سطح 01/0 می‌باشد). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی و حمایت اجتماعی پیش‌بینی کننده فرسودگی شغلی بودند. نتیجه‌گیری کلی: نتایج نشان داد که خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با فرسودگی شغلی رابطه داشته و پیش‌بینی کننده آن هستند. این پژوهش می‌تواند به مدیران بیمارستان‌ها در زمینه کاهش فرسودگی شغلی پرستاران با توجه به آگاهی از خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی کمک نماید.fa_IR
dc.format.extent786
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.27.90.91.140
dc.subjectپرستارfa_IR
dc.subjectفرسودگی شغلیfa_IR
dc.subjectحمایت اجتماعیfa_IR
dc.subjectخودکارآمدیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleنقش پیش‌بینی کننده خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در فرسودگی شغلی پرستارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران (*نویسنده مسئول). شماره تماس: 09383411790 Email: Akbariafzal@ymail.comfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue90
dc.citation.spage140
dc.citation.epage149


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد