تاثیر برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت‌های ارتباطی بر بهبود سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان: یک مطالعه‌ی آزمایشی

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: ماهیت شغلی حرفه­های بهداشتی به­گونه­ای است که کارکنان این مشاغل را در معرض عوامل استرس­زای گوناگونی قرار می­دهد و سلامت روانی آنان را تهدید می­کند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت­های ارتباطی بر بهبود سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان بود.

روش­ بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه­تجربی و گروه نمونه شامل 32 نفر از پرستاران و کارکنان بیمارستان بقیه­الله (عج) شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری داوطلبانه انتخاب و به­صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت­های ارتباطی مبتنی بر نظریه شناختی رفتاری به مدت 16 ساعت روی افراد گروه آزمایش اجرا شد. داده­های پژوهش با استفاده از مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی ( DASS ) پیش از شروع مداخله آموزشی و پس از آن از افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع­آوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش­های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره و آزمون های کای دو و تی مستقل در نرم­افزار آماری spss نسخه 18 انجام گرفت.

یافته­ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت­های ارتباطی موجب کاهش معنی­دار میانگین نمره استرس و اضطراب در افراد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (01/0> p) اما در متغیر افسردگی بین دو گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (861/0 = p). نتیجه­گیری کلی: برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت­های ارتباطی مبتنی بر نظریه شناختی رفتاری از طریق کاهش نشانه­های استرس و اضطراب می­تواند سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان را بهبود بخشد. بنابراین، به مدیران بهداشتی توصیه می­شود از این برنامه­ها به منظور بهبود سلامت روانی کارکنان استفاده نمایند.