تأثیر آموزش تغذیه مبتنی بر گوشی هوشمند بر شاخص‌های بیوشیمیایی افراد دارای ایلئوستومی

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به دفع مواد از ایلئوستومی به صورت مایع و بی‌قوام، احتمال ایجاد عدم تعادل آب و الکترولیت و کاهش جذب مواد مغذی و به دنبال آن احتمال ایجاد سوء تغذیه وجود دارد. این مطالعه با هدف تأثیرآموزش تغذیه مبتنی بر گوشی هوشمند بر شاخص‌های بیوشیمیایی افراد دارای ایلئوستومی انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی نیمه تجربی با گروه کنترل در سال 1397 بود که با انتخاب 72 نفر از بیماران دارای ایلئوستومی به روش نمونه‌گیری به شکل مستمر با تخصیص غیر تصادفی نمونه‌ها در دو گروه کنترل و آزمون انجام شد. هر دو گروه بعد از تعبیه ایلئوستومی تحت آموزش رژیم غذایی مناسب توسط پرسنل بخش مربوطه قرار گرفتند و بیماران گروه آزمون علاوه بر آن، تحت آموزش تغذیه مبتنی بر گوشی هوشمند توسط پژوهشگر نیز قرار گرفتند. بررسی شاخص‌های بیوشیمیایی نیز در دو مرحله؛ یک روز قبل از تعبیه ایلئوستومی و سه هفته بعد از جراحی توسط پژوهشگر انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و فرم گزارش‌دهی شاخص های بیوشیمیایی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و با آمارهای توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته‌ها: شاخص‌های بیوشیمیایی قبل از تعبیه ایلئوستومی در دو گروه تفاوت معنی‌دار آماری نداشته‌اند و سه هفته بعد از تعبیه ایلئوستومی تنها شاخص پروتئین واکنش دار سی (CRP)تفاوت معنی‌دار آماری داشته است و در گروه کنترل به طور معنی‌داری بالاتر از گروه آزمون بوده است. تغییرات شاخص‌ها در دو گروه، قبل از تعبیه ایلئوستومی و سه هفته بعد از آن نشان دهنده آن بود که شاخص‌های آلبومین و پروتئین تام در گروه آزمون افزایش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشته‌اند و CRP در گروه کنترل افزایش داشته است. نتیجه‌گیری کلی: گرچه از نظر آماری تغییرات شاخص‌های بیوشیمیایی مورد ارزیابی، معنی‌دار بود ولی از نظر کلینیکی تغییرات شاخص‌ها ناچیز بود که قابل استناد نبود. می‌توان با افزایش بازه زمانی، در جامعه آماری بزرگتر و نتایج قابل تعمیم، نقش کاربردی این برنامه آموزشی را مشخص کرد تا برای بیماران دارای ایلئوستومی قابل استفاده گردد.